ค่ำคืนที่เจ็ด ของเดือนมุฮัรรอม ได้รับการตั้งชื่อด้วยชื่อท่านอะลี อัศฆัร (อ.) ท่านอะลี อัศฆัร (อ.) เป็นบุตรชายคนเล็กของท่านอิมามฮุเซน (อ.) และท่านหญิงรุบาบ ลูกสาวของอิมร่ออุลก็อยซ์ ผู้ซึ่งเป็นชะฮีดด้วยลูกธนูสามแฉกของฮัรมะละฮ์ บิน กาฮิล อะซะดี (ละอ์นะตุลลอฮิ อะลัยฮ์)

อะลี อัศฆัร (อ.)

    ท่านอะลี อัศฆัร (อ.) เป็นบุตรชายคนเล็กของท่านอิมามฮุเซน (อ.) และท่านหญิงรุบาบ ลูกสาวของอิมร่ออุลก็อยซ์ ผู้ซึ่งเป็นชะฮีดด้วยลูกธนูสามแฉกของฮัรมะละฮ์ บิน กาฮิล อะซะดี (ละอ์นะตุลลอฮิ อะลัยฮ์) โศกนาฏกรรม (มุซีบัต) ของท่านอะลี อัศฆัร (อ.) นั้นเป็นความระทมทุกข์อย่างมากสำหรับท่านอิมามฮุเซน (อ.) ดังนั้นท่านจึงร้องไห้และกล่าวต่ออัลลอฮ์ว่า : ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า! โปรดตัดสินระหว่างเรากับกลุ่มชนเหล่านี้ด้วยเถิด พวกเขาเชื้อเชิญพวกเรามาโดยสัญญาว่าจะให้การช่วยหลือ แต่พวกเขากลับมุ่งมั่นที่จะฆ่าพวกเรา" ในขณะนั้นเอง มีเสียงเรียกจากฟากฟ้าว่า : โอ้ ฮุเซน (อ.)! อย่ากังวลกับอัศฆัร (อ.) เลย ขณะนี้แม่นมในสวรรค์เตรียมพร้อมที่จะให้นมดื่มแก่เขาแล้ว"

    ท่านอิมามฮุเซน (อ.) เป็นแบบอย่างที่ดีที่สุดของการยืนหยัดอย่างมั่นคงและความพึงพอใจต่อกำหนดการของพระผู้เป็นเจ้า หลังจากการอดทน (ตะฮัมมุล) ต่อการเป็นชะฮีดของบรรดาผู้ช่วยเหลือและเยาวชนทั้งหมด ท่านก็พาลูกน้อยที่อยู่ในวัยดื่มนมของท่านออกไปที่สนาม เมื่อท่านอะลี อัศฆัรก็ต้องกลายเป็นชะฮีดเช่นกันนั้น ท่านก็น้อมรับกำหนดการ (กอฎอ) ของพระผู้เป็นเจ้าและกล่าวต่อพระผู้เป็นเจ้าว่า : ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า! เนื่องจากพระองค์ทรงแลเห็นฉากเหล่านี้ การแบกรับความทุกข์ยาก (มุซีบัต) เหล่านี้จึงกลายเป็นเรื่องง่ายสำหรับข้าพระองค์"

    มีรายงานไว้ในหนังสือมะกอติลว่า เมื่อบรรดาสหายและผู้ช่วยเหลือของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ทั้งหมดถูกสังหารและไม่มีใครเหลืออยู่เลย ยกเว้นท่านอิมามอะลี  ซัยนุลอาบิดีน (อ.) และลูกชายอีกคนหนึ่งชื่ออับดุลลอฮ์ซึ่งเป็นทารก เสียงเรียกร้องของท่านอิมามได้ดังขึ้นว่า :

هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ ص هَلْ مِنْ مُوَحِّدٍ يَخَافُ اللَّهَ فِينَا هَلْ مِنْ مُغِيثٍ يَرْجُو اللَّهَ بِإِغَاثَتِنَا هَلْ مِنْ مُعِينٍ يَرْجُو مَا عِنْدَ اللَّهِ فِي إِعَانَتِنَا

          "มีผู้ปกป้องคนใดไหมที่จะให้การปกป้องครอบครัวของท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ)  มีผู้ศรัทธาในพระเจ้าองค์เดียวคนใดบ้างไหมที่จะเกรงกลัวอัลลอฮ์ในเรื่องของพวกเรา มีผู้ช่วยเหลือคนใดบ้างไหมที่มุ่งหวังในอัลลอฮ์ด้วยการช่วยเหลือเรา มีผู้ช่วยเหลือคนใดบ้างไหมที่มุ่งหวังสิ่งที่มีอยู่ ณ อัลลอฮ์ในการให้ความช่วยเหลือแก่เรา” (1)

วิธีการเป็นชะฮีด

    เกี่ยวกับการเป็นชะฮีดของทารกน้อย จากการรวบรวมแหล่งที่มาที่กล่าวถึงในแหล่งต่างๆ ทำให้พบเห็นสองทัศนะ คือ ทัศนะหนึ่งระบุว่าทารกน้อยได้เป็นชะฮีดขณะอยู่ที่ประตูกระโจมบนตักของท่านอิหมาม (อ.) บรรดานักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่หยิบยกคำพูดนี้ขึ้นมาซึ่งมีความแตกต่างกันบางประการ (2) ทัศนะสองก็คือว่า ทารกน้อยผู้นี้อยู่ในสนามสงคราม และถูกศัตรูยิงด้วยธนูและเป็นชะฮีดขณะอยู่ในมือของท่านอิมามฮุเซน (อ.) (3)

การเป็นชะฮีดข้างกระโจม

    เมื่อเสียงเรียกร้อง «هَلْ مِنْ ذَابٍّ يَذُبُّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللَّهِ» ได้ยินไปถึงหูของบรรดาสตรีในกระโจม เสียงร้องไห้และคร่ำครวญของพวกเธอก็ดังระงมขึ้น ท่านอิมามก็มาที่ด้านข้างของกระโจมและกล่าวกับท่านหญิงซัยนับ (อ.) ว่า :

ناوِلُونی عَلیّاً اِبْنی الطِّفْلَ حَتّی اُوَدِّعَهُ

          “จงส่งอะลี ลูกชายตัวน้อยของฉันมาให้ฉันเถิด เพื่อที่ฉันจะได้เห็นเขาเป็นครั้งสุดท้าย และบอกลาเขา” เมื่อท่านอิมาม (อ.) อุ้มอะลี อัศฆัรไว้ในอ้อมแขนของท่าน ท่านต้องการที่จะจูบเขา ทันใดนั้นเองฮัรมะละฮ์ผู้ถูกสาปแช่งก็ยิงลูกธนูมาและตกลงที่คอของเด็กทารก และทำให้เด็กทารกนั้นเป็นชะฮีดในอ้อมแขนของบิดาของตน (4)

ซัยยิดฮัยดัร ฮิลลี่ กล่าวในเรื่องนี้ว่า :

وَ مُنْعَطِفِ اَهْوی لِتَقْبیلِ طِفْلِهِ فَقَبَّلَ مِنْهُ قَبْلهُ السَّهْمُ مَنْحَراً

          "และอิมามฮุเซน (อ.) ก้มลงเพื่อที่จะจูบเด็กทารกของตน แต่ลูกธนูกลับจูบคอของเขาก่อนอิมาม"

    ท่านอิมาม (อ.) ได้ส่งเด็กทารกนั้นให้แก่ท่านหญิงซัยนับ (อ.) และกล่าวว่า : “จงอุ้มเขาไว้" แล้วเท่านก็เอามือของท่านไปรองใต้คอของเด็กทารก จนเต็มไปด้วยเลือด และท่านก็สาดเลือดนั้นขึ้นสู่ฟากฟ้า พร้อมกับกล่าวว่า :

هَوَّنَ عَلَىَّ ما نَزَلَ بي أَنَّهُ بِعَيْنِ اللّهِ

          “ความทุกข์ยากที่เกิดขึ้นกับฉัน เป็นเรื่องง่ายสำหรับฉันยิ่งนัก เพราะแท้จริงมันอยู่ในพระเนตรของอัลลอฮ์”(5)

    ดังนั้นท่านอิมามฮุเซน (อ.) จึงได้รองเลือดของเขาไว้ในมือแล้วสาดมันขึ้นไปบนฟากฟ้า และไม่มีสักหยดจากเลือดนั้นตกลงบนพื้นดินเลย ท่านอิมามบากิร (อ.) ได้กล่าวว่า : "หากเลือดเพียงหยดเดียวตกลงบนพื้นดิน การลงโทษก็จะลงมา" (6)

และในบางแหล่งอ้างอิงระบุว่า : “ท่านอิมามฮุเซน (อ.) ได้ลงจากหลังม้าแล้วขุดหลุมศพข้างกระโจมหรือหลังกระโจมด้วยฝักดาบของท่าน และได้ลูบไปบนร่างของลูกน้อยของท่านด้วยเลือดของเขาแล้วก็ฝังลง" (7)

การเป็นชะฮีดในสนามรบ

    อีกริวายะฮ์ (คำรายงาน) หนึ่งเกี่ยวกับวิธีการเป็นชะฮีดของท่านอะลี อัศฆัร (อ.) ก็คือ ทารกน้อยผู้น่ารักนั้นได้ถูกสังหารในสนามรบและในมือของท่านซัยยิดุชชุฮะดาอ์ (อ.) ไม่ใช่ข้างกระโจม :

    บางแหล่งข้อมูลทางประวัติศาสตร์ได้รายงานไว้เช่นนี้ว่า : ในขณะที่ท่านอิมาม (อ.) กล่าวอำลาครอบครัว อุมมุ กุลซูมได้ขอให้ท่านอิมามฮุเซน (อ.) ขอน้ำดื่มให้อะลี อัศฆัร (อ.) ท่านอิมาม (อ.) ได้อุ้มเด็กทารกวัย 6 เดือนไว้ในอ้อมแขนของตน และพาเขาไปยังกองทัพกูฟะฮ์ แล้วกล่าวว่า :

یا قَوْمِ قَدْ قَتَلْتُمْ اَخی وَ اَوْلادی وَ اَنْصاری، وَ ما بَقِیَ غَیْرِ هذَا الطِّفْل وَ هُوَ یَتَلَظّی عَطَشاً مِنْ غَیْرِ ذَنْبٍ اَتاهُ اِلَیْکُمْ فَاسْقُوُهُ شَرْبَةً مِنَ الْماءِ

           “โอ้ หมู่ชนเอ๋ย! พวกเจ้าได้ฆ่าน้องชายของฉันและลูกหลานของฉัน และบรรดาผู้ช่วยเหลือของฉัน และไม่มีใครเหลืออยู่อีกแล้วนอกจากเด็กทารกคนนี้ และเขากำลังถูกเผาไหม้ด้วยความกระหายโดยไม่มีความผิดอะไร ฉันนำเขามายังพวกเจ้า ดังนั้นจงให้น้ำแก่เขาดื่มสักเล็กน้อยเถิด”

ในอีกคำพูดหนึ่ง ท่านกล่าวว่า :

اِنْ لَمْ تَرْحَمُونی فَارْحَمُوا هذَا الطِّفْل

          “หากพวกเจ้าไม่เมตตาฉัน ก็จงเมตตาเด็กทารกคนนี้เถิด” (8)

    ในเวลาเดียวกันกับที่ท่านอิมามกำลังพูดนั้น ฮัรมะละฮ์ บินกาฮิล อะซะดี ก็ได้ยิงลูกธนูไปที่คอของอะลี อัศฆัร ตามคำสั่งของอุมัร บินซะอัด และเจาะเข้าที่คอของเด็กทารกจากหูข้างหนึ่งไปยังหูอีกข้างหนึ่ง ท่านอิมามได้ใช้มือรองเลือดของอะลี อัศฆัร จนเต็มฝ่ามือทั้งสอง แล้วสาดขึ้นสู่ฟากฟ้า แล้วกล่าวว่า :

اَللّهمَّ اِنّی اُشْهِدُکَ عَلی هؤُلاءِ الْقَوْمِ فَاِنَّهُمْ نَذَرُوا اَنْ لایَتْرُکُوا اَحَداً مِنْ ذُریَّةِ نَبیِّکَ

“ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า! ข้าพระองค์ขอให้พระองค์เป็นพยานว่าหมู่ชนเหล่านี้มีเจตนาที่จะไม่ปล่อยให้ลูกหลานของท่านศาสดาของพระองค์มีชีวิตอยู่แม้แต่คนเดียว”

มุซีบัตครั้งนี้ได้สร้างเจ็บปวดแก่ท่านอิมามอย่างมาก จนท่านอิมามได้กล่าวต่อพระผู้เป็นเจ้าด้วยน้ำตาคลอเบ้าว่า :

اَللّهُمَّ احْکُم بَیْنَنا وَ بَیْنَ قَوْمٍ دَعَوْنا لِیَنْصُرُونا فَقَتَلُونا

          “ข้าแต่อัลลอฮ์! โปรดตัดสินระหว่างเราและระหว่างหมู่ชนที่เชื้อเชิญเรามาเพื่อที่จะช่วยเหลือเรา แต่พวกเขากลับเข่นฆ่าเรา!" (9)

หลังจากการเป็นชะฮีด

    หลังจากที่อะลี อัศฆัร ได้ถูกยิงด้วยลูกธนู ท่านอิมามฮุเซน (อ.) ก็เอาฝ่ามือของท่านรองใต้คอของเขา และเมื่อฝ่ามือได้เต็มไปด้วยเลือด ท่านก็สาดมันขึ้นสู่ฟากฟ้า ท่านอิมามบากิร (อ.) กล่าวว่า : "ไม่มีเลือดสักหยดเดียวที่ตกลงบนพื้นดิน" (10) และท่านได้กล่าวว่า : "สิ่งที่มาประสบกับฉันนั้นเป็นเรื่องง่ายสำหรับฉัน เพราะมันเกิดขึ้นในทางของอัลลอฮ์และพระองค์ทรงเห็นมัน" (11) บางคนเขียนไว้เช่นกันว่าท่านอิมามฮุเซน (อ.) ได้กล่าวว่า : "ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า! การเป็นชะฮีดของเด็กทารกคนนี้ในสายพระเนตรของพระองค์ไม่น้อยไปกว่าการฆ่าอูฐของศาสดาซอและห์ (อ.)" (12) "ข้าแต่พระผู้เป็นเจ้า! หากพระองค์ทรงหักห้ามชัยชนะและการช่วยเหลือของพระองค์จากเราในวันนี้ ขอพระองค์ทรงทดแทนสิ่งที่ดีกว่าสำหรับเรา" (13) ในเวลานั้นเอง มีเสียงเรียกมาจากฟากฟ้าว่า : “โอ้ ฮุเซน! อย่าได้กังวลต่อลูกน้อยของเจ้าเลย เพราะบัดนี้แม่นมได้เตรียมให้นมแก่เขาแล้วในสวรรค์" (14)

    นักประวัติศาสตร์บางคนเขียนว่า ฮุเซนได้นำผ้าที่โชกเลือดของเด็กนั้นกลับมาที่กระโจมและมอบให้กับท่านหญิงซัยนับ (อ.) (15) อีกบางคนก็ได้รายงานว่า หลังจากการเป็นชะฮีดของอะลี อัศฆัร ท่านอิมาม (อ.) ได้ขุดหลุมศพและห่อร่างของเขาด้วยผ้าและนมาซเหนือหลุมนั้น (16) บางคนได้เขียนเช่นกันว่า ท่านได้นำร่างของเขามาวางลงข้างๆ ร่างของชะฮีดคนอื่นๆ (17)

อะลี อัสฆัร คือ บาบุลฮะวาอิจญ์

    ท่านอะลี อัศฆัร ยังได้ถูกขนานนามว่า "บาบุลฮะวาอิจญ์" (ประตูแห่งความต้องการทั้งหลาย) เนื่องจากแม้ว่าเขาจะยังเป็นทารก แต่สถานภาพของเขา ณ พระผู้เป็นเจ้านั้นสูงส่ง (18) ท่านอิมามมะฮ์ดี (อ.) กล่าวไว้ในบทซิยารัตนาฮิยะฮ์ มุก็อดดะซะฮ์ว่า :

اَلسَّلامُ عَلی عَبْدِاللّه ِ بْنِ الْحُسَینِ (علیه‌السّلام) اَلطِّفْلِ الرَّضیعِ اَلْمَرْمِیِّ الصَّریعِ اَلْمُتَشَحَّطِ دَمَاً، اَلْمُصَعَّدِ دَمُهُ فِی السَّماءِ، اَلْمَذْبُوحِ بِالسَّهْمِ فی حِجْرِ اَبیهِ، لَعَنَ اللّه ُ رامِیَهُ حَرْمَلَةَ بْنَ کاهِلِ الْاَسَدِیَّ

          “ขอความสันติจงมีแด่อับดุลลอฮ์ บิน ฮุเซน (อ.) เด็กทารกที่ดื่มนมคนเดียวที่ตกเป็นเป้าหมายของลูกธนูของผู้กดขี่และถูกอาบไปด้วยเลือด และเลือดของเขาถูกสาดขึ้นสู่ท้องฟ้า และถูกเชือดด้วยลูกธนูในอ้อมแขนของบิดาของเขา ขออัลลอฮ์ทรงสาปแช่งฮัรมะละฮ์ บิน กาฮิล อัลอะซะดี ผู้ยิงลูกธนูสังหารเขา"

    ในบทซิยารัตของท่านอิมามฮุเซน (อ.) เราจะอ่านเกี่ยวกับอะลี อัศฆัร (อ.) เช่นนี้ว่า :

صَلّی الله عَلَیك وَعَلَیهِمْ وَعَلی وَلَدِك عَلی الاصْغَرِ الّذی‌ فُجِعْتَ بِهِ

ขออัลลอฮ์ทรงประทานพรแด่ท่าน และแด่พวกเขา (บรรดาชะฮีด) และแด่อะลี อัศฆัร บุตรชายของท่าน ผู้ซึ่งท่านต้องเจ็บปวดด้วยเหตุจากเขา" (19)

แหล่งอ้างอิง :

(1). อัล ลุฮูฟ, ซัยยิดอิบนุฏอวูซ, หน้า 69

(2). ตารีคยะอ์กูบี, เล่ม 2. หน้า 245; อัล อิรชาด, เชคมุฟีด, เล่ม 2, หน้า 108; อัล บิดายะฮ์ วัล นิฮายะฮ์, อิบนุกะซีร, เล่ม 11, หน้า 547

(3). ตัซกิร่อตุลค่อวาศ, ซิบฏ์ อิบนิเญาซี, เล่ม 1, หน้า 227

(4). อัล บิดายะฮ์ วัล นิฮายะฮ์, อิบนุกะซีร, เล่ม 11ล หน้า 547; มะซีรุลอะห์ซาน, อิบนุ นะมา ฮิลลี, หน้า 70

(5). อัล ลุฮูฟ, ซัยยิดอิบนุฏอวูซ, หน้า 69; ตารีค ฏอบารี, เล่ม 5, หน้า 448; มะซีรุลอะห์ซาน, อิบนุ นะมา ฮิลลี, หน้า 70

(6). มะกอติลุฏฏอลิบีน, อบุลฟะร็อจ อิศฟะฮานี, หน้า 95; อัล ฟุตูห์, อิบนุ อะอ์ซัม, เล่ม 5, หน้า 115

(7). มะซีรุลอะห์ซาน, อิบนุ นะมา ฮิลลี, หน้า 70

(8). ตัซกิร่อตุลค่อวาศ, ซิบฏ์ อิบนิเญาซี, เล่ม 1, หน้า 227

(9). ตารีค ฏอบารี, เล่ม 5, หน้า 489; ตัซกิร่อตุลค่อวาศ, ซิบฏ์ อิบนิเญาซี, เล่ม 1, หน้า 227; อัล บิดายะฮ์ วัล นิฮายะฮ์, อิบนุกะซีร, เล่ม 8, หน้า 197

(10). มักตัล อัล ฮุเซน, อบู มุคนัฟ, เล่ม 1, หน้า 173

(11). อัล ลุฮูฟ, ซัยยิดอิบนุฏอวูซ, หน้า 169

(12). ฟัรซาน อัล ฮัยญาอ์, ซะบีฮุลลอฮ์ มะฮัลลาตี, เล่ม 1, หน้า 272

(13). มักตัล อัล ฮุเซน (อ.), ควารัซมี, เล่ม 2, หน้า 37

(14). ตัซกิร่อตุลค่อวาศ, ซิบฏ์ อิบนิเญาซี, เล่ม 1, หน้า 227

(15). มักตัล อัล ฮุเซน, อบู มุคนัฟ, เล่ม 1, หน้า 173

(16). มักตัล อัล ฮุเซน (อ.), ควารัซมี, เล่ม 2, หน้า 37

(17). อิอ์ลามมุลวะรออ์, ฟัฎล์ อิบนุ ฮะซัน, เล่ม 1, หน้า 466

(18). ฟัรฮังก์ อาชูรอ, เล่ม 1, หน้า 99

(19). อัล อิกบาล, ซัยยิดอิบนิฏอวูซ, เล่ม 3, หน้า 71

บทความโดย : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ

Copyright © 2024 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่