ดุอาอ์ อัล ฟะร็อจ คือ ดุอาอ์ ที่ขึ้นต้นด้วยวลี «إِلَهِی عَظُمَ الْبَلاءُ» "อิลาฮี อะซุมัลบะลาอ์" ดุอาอ์ (คำวิงวอน) นี้ ถูกกล่าวถึงครั้งแรกในหนังสือ "กุนูซุนนะญาห์" ของเชค ฏอบัรซี และยังถูกอ้างถึงในหนังสือต่าง ๆ เช่น วะซาอิลุชชีอะฮ์ (ของ เชค ฮุร อัลอามีลี) และญะมาลุลอุสบูอ์ (ของซัยยิด อิบนุ ฏอวูส)
การสุญูดถือเป็นสภาพที่ดีที่สุดและใกล้ชิดที่สุดของบ่าวที่มีต่อพระผู้สร้างของเขา ในการสุญูดมนุษย์จะใกล้ชิดกับพระผู้เป็นเจ้ามากกว่าในสภาพอื่นใดทั้งหมด และเป็นสื่อแสดงให้เห็นว่า ไม่มีสิ่งใดที่จะยิ่งใหญ่ ณ เบื้องพระพักตร์ของพระองค์ สภาพนี้เป็นเครื่องแสดงถึงการยอมศิโรราบต่อพระผู้เป็นเจ้า และการทำตัวมันเองให้เหมือนกับสิ่งถูกสร้างทั้งมวลของพระองค์
ในคัมภีร์อัลกุรอาน พระผู้เป็นเจ้าทรงอธิบายคุณลักษณะสำคัญสามประการของบรรดานักต่อสู้ (มุญาฮิดีน) ในการเผชิญหน้ากับศัตรู ซึ่งแต่ละคุณลักษณะมีบทบาทสำคัญในการรักษาและเสริมสร้างความแข็งแกร่งในการต้านทานต่อภัยคุกคามและการรุกรานต่าง ๆ
ความช่วยเหลือจากพระเจ้าและการเผชิญกับการคำนวณที่ผิดพลาดเป็นปัจจัยสองประการที่ทำให้ไซออนิสต์ประสบชะตากรรมเช่นเดียวกับชาวยิวที่ละเมิดพันธสัญญาของมะดีนะฮ์ แม้แต่ในปัจจุบันนี้ ความช่วยเหลือของพระเจ้าและการคำนวณที่ผิดพลาดของศัตรูเมื่อเผชิญหน้ากับแนวรบของกองกำลังต่อต้านก็ได้เกิดขึ้นให้เห็นหลายครั้ง
เหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดและได้รับการบันทึกไว้อย่างชัดเจนมากที่สุดของการเดินทางของท่านอิมามริฎอ (อ.) ซึ่งถูกบังคับให้เดินทางจากนครมะดีนะฮ์ไปยังอิหร่านในปี ฮ.ศ. 201 ท่านอิมาม (อ.) ได้พำนักอยู่ที่เมือง “นีชาบูร” เป็นระยะเวลาหนึ่ง ท่านอิมาม (อ.) ได้กล่าวถึงประเด็นวิลายะฮ์ (อำนาจการเป็นผู้ปกครอง) ของอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) และถือว่า “วิลายะฮ์” นี้เป็นหนึ่งในเงื่อนไขของ “เตาฮีด” (การยอมรับในเอกานุภาพของอัลลอฮ์)
ความโกรธเป็นหนึ่งในอารมณ์ของมนุษย์ที่ในฮะดีษ (วจนะ) ต่างๆ ได้กำชับให้เราทำการควบคุมมัน ความโกรธที่ไปถึงจุดสูงสุดของมันนั้นสามารถที่จะก่อความเสียหายที่ไม่อาจชดเชยได้แก่ตัวมนุษย์ เนื่องจากเมื่อใครก็ตามไปถึงระดับหนึ่งของความโกรธ เขาจะสูญเสียการควบคุมสติและอารมณ์ของเขาไปได้อย่างมาก และเมื่อนั้นเขาจะทำตามสิ่งที่พลังแห่งความโกรธได้สั่งแก่เขา
การดำเนินการที่สำคัญที่สุดประการหนึ่งของบนีอุมัยยะฮ์ในการแยกประชาชนให้ออกห่างจากอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) คือการสร้างสงครามจิตวิทยา เป็นเรื่องน่าเศร้าใจที่ประชาชนจำนวนมากตกเป็นเหยื่อของสงครามนี้ในช่วงเวลานั้น และได้แสดงความเคียดแค้นและความเกลียดชังต่อท่านอิมามฮุเซน (อ.) และครอบครัวของท่านในช่วงเหตุการณ์อาชูรอ
ตามรายงานว่า ในหนังสือฮะดีษต่าง ๆ นั้น มีริวายะฮ์ (คำรายงาน) จากท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) ซึ่งตามคำกล่าวของบรรดานักอรรถาธิบายคัมภีร์อัลกุรอาน (มุฟัซซิรีน) และนักรายงานฮะดีษ (มุฮัดดิซีน) ได้ชี้ว่า ฮะดีษ (วจนะ) บทนี้เกี่ยวกับการยืนหยัดต้านทานของกลุ่มต่าง ๆ ในปาเลสไตน์
มี 179 ผู้มาเยือน และ ไม่มีสมาชิกออนไลน์ ออนไลน์