ก่อนการเดินทางสู่กัรบะลา ท่านอับดุลลอฮ์ บินญะอ์ฟัร ซึ่งเนื่องจากป่วยและมีอายุมมากจึงได้รับการยกเว้นจากการเดินทางไปยังกัรบะลา แต่ท่านได้ส่งบุตรชายสองคนผู้เป็นแก้วตาดวงใจของตน คือ อูนและมุฮัมมัด ให้ร่วมเดินทางไปพร้อมกับท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) ผู้เป็นมารดาของเด็กหนุ่มทั้งสอง และได้สั่งเสียแก่บุคคลทั้งสองว่า หากสงครามเกิดขึ้นจงทำหน้าที่ปกป้องครอบครัวของท่านอิมามฮุเซน (อ.)
ในวันอาชูรอ หลังจากการเป็นชะฮีดของลูกๆ ของท่านอะกีล ท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) ได้สวมเสื้อผ้าใหม่ให้แก่อูนและมุฮัมมัดและได้ปัดฝุ่นที่ติดอยู่ตามร่างกายของบุคคลทั้งสอง ได้ทา “ซุรมะฮ์” ที่ตาของบุคคลทั้งสองพร้อมกับมอบดาบให้และให้บุคคลทั้งสองเตรียมพร้อมสำหรับการเป็นชะฮีด ซึ่งทั้งท่านอูนและมูฮัมหมัดมีความปิติยินดีเป็นอย่างมากที่จะได้ออกไปต่อสู้เพื่อปกป้องอิสลามที่เป็นการช่วยเหลืออิมามของท่านทั้ง 2 จากนั้นท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) ได้นำบุตรชายทั้งสองคนไปปรากฏตัวต่อหน้าท่านอิมามฮุเซน (อ.) พี่ชายของตนและขออนุญาตให้ทั้งสองออกสู่สนามศึกสงคราม เริ่มแรกนั้นท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) ไม่อนุญาต โดยกล่าวว่า : “บางทีอับดุลลอฮ์ สามีของเธออาจจะไม่ยินดีในเรื่องนี้” ท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) กล่าวว่า : “หาใช่เช่นนั้นไม่! ทว่าสามีของฉันได้สั่งเสียแก่ฉันไว้เป็นการเฉพาะว่า หากเกิดสงครามขึ้นลูกๆ ของฉันจะต้องออกสู่สนามศึกก่อนลูกๆ ของ (ฮะซัน) พี่ชายของท่าน ท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) ได้รบเร้ามากยิ่งขึ้น และในที่สุดท่านอิมามฮุเซน (อ.) ก็ได้อนุญาต
ท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) ได้เดินไปส่งผู้เป็นแก้วตาดวงใจทั้งสองของตนออกสู่สนามศึก
“อุมัร บินซะอัด” กล่าวขึ้นว่า : “น้องสาวคนนี้ช่างมีความรักต่อพี่ชายของตนเสียนี่กระไร ถึงกับส่งลูกชายผู้เป็นแก้วตาดวงใจของตน ออกสู่สนามศึก”
เมื่ออูนและมุฮัมหมัดได้ออกสู่สนามรบ ทั้งสองได้ทำการต่อสู้และได้พรรณนาบทกวีปลุกเร้าการต่อสู้ของตน
ในที่สุดหลังจากที่ทำการสู้รบกับเหล่าทหารของยาซีด มุฮัมมัดก็ถูกสังหารจนเป็นชะฮีดลง และเมื่ออูนเห็นเช่นนั้นก็ได้เข้ามาอยู่ข้างๆ ร่างกายที่เปื้อนไปด้วยฝุ่นและเลือดของมุฮัมมัดและกล่าวว่า : "โอ้พี่ชายของฉัน! อย่าได้รีบเร่งไปเลย ฉันก็จะตามท่านไปอีกไม่นานนัก” อูนก็ได้ทำการต่อสู้กับเหล่าทหารของศัตรูอย่างห้าวหาญ และแล้วอูนก็ได้ตกลงจากหลังม้าและเป็นชะฮีดในทันที
ซึ่งก่อนที่อูนจะหมดลมหายใจไปในทันทีที่ตกจากหลังม้านั้น ท่านได้ร้องเรียกหาท่านอิมามฮุเซนลุงผู้เป็นที่รักอย่างสุดเสียง เมื่อท่านอิมามฮุเซนได้ยินเสียงเรียกนั้น ท่านได้มุ่งหน้าเข้ามาและได้ขับไล่ศัตรูจนแตกกระเจิงออกไป หมายจะช่วยเหลือหลานชายของท่าน
แต่..ยาอัลลอฮ์! มันสายเกินไปเสียแล้ว เพราะภาพที่ท่านอิมามฮุเซน (อ.)ได้เห็นนั้นคือ ทั่วร่างกายของหลานรักทั้งสองมีบาดแผลฉกรรจ์เต็มไปหมด
ท่านอิมามได้วิงวอนขอต่ออัลลอฮ์ (ซบ.) ว่า : "โอ้อัลลอฮ์! โปรดรับการพลีนี้ของข้าพระองค์ด้วยเถิด"
ท่านอิมามฮุเซน (อ.) ได้อุ้มเรือนร่างอันบริสุทธิ์ของเด็กหนุ่มทั้งสองไว้ในเอวและนำทั้งสองกลับไปยังกระโจมค่ายพักในสภาพที่เท้าของทั้งสองลากไปกับพื้นดิน
สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือว่าโดยปกติแล้วบรรดาสตรีจะออกมารับศพของลูกๆ ของตน และท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) จะนำหน้าบรรดาสตรีออกมาเสมอ แต่คราวนี้ กลับไม่เห็นท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) เลย
ทำไมกัน ?! ท่านหญิงไม่ได้ออกมาจากกระโจมเต็นท์ของตนเพื่อไม่ให้สายตาของนางได้เห็นเรือนร่างที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือดของบุตรชายทั้งสองของตน อันจะทำให้ตนเองหมดความอดทนอดกลั้นและทำให้ผลรางวัลแห่งความอดทนของตนได้ลดน้อยลง
และบางทีอาจเป็นเพราะเกรงว่าท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) พี่ชายของนางจะเห็นนางในสภาพเช่นนี้และจะทำให้ท่านรู้สึกละอายใจต่อน้องสาวของตนและพูดอะไรไม่ออก ในสภาพเช่นนี้เองที่ท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) ไม่ยอมออกมารับศพบุตรชายทั้งสองของตน ในขณะที่ในการรับศพของท่านอะลี อักบัรนั้น ท่านหญิงซัยนับ (ซะลามุลลอฮิ อะลัยฮา) ได้นำหน้าบรรดาสตรีทั้งหลายออกมา
أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ
แหล่งที่มา
1.อัลลุฮูฟ ฟี ก็อตลา อัฏฏุฟูฟ, ซัยยิดอิบนุฏอวูซ
2.นะฟะซุลมะฮ์มูม, เชคอับบาซกุมมี
3.อัลอิคติซ๊อซ, เชคมุฟีด
บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ
Copyright © 2018 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่