ปัจจุบันเป็นยุคของความเจริญก้าวหน้าและเทคโนโลยี เราจะพบเห็นปัญหาต่างๆ ของมนุษย์ทวีความรุนแรงยิ่งขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน หนึ่งในปัญหาเหล่านี้ก็คือปัญหาความยากจนที่มีอยู่ในโลกขณะนี้ ความยากจนนับว่าเป็นปัญหาหนึ่งที่ร้ายแรงที่สุดในโลกปัจจุบัน
ส่วนใหญ่คงเคยเห็นกันมาบ้างแล้วไม่มากก็น้อย บรรดาคนยากจน คนสิ้นเนื้อประดาตัว ไม่มีแม้แต่ที่จะซุกหัวนอน แต่ทว่าจวบจนถึงขณะนี้ คำถามนี้เคยเกิดขึ้นสำหรับตัวท่านเองบ้างหรือไม่ว่า บุคคลที่ยากจนที่สุดและเป็นผู้ที่สิ้นเนื้อประดาตัวมากที่สุดในโลกนี้ควรจะเป็นใครและมีลักษณะแบบใด?
เพื่อไปถึงยังบทสรุปและคำตอบของคำถามข้างต้นนี้ อันดับแรกเราจะมาพิจารณาฮะดีษ (วจนะ) บทหนึ่งของท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) ดังต่อไปนี้
أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: " أَتَدْرُونَ مَنِ الْمُفْلِسُ" قَالُوا الْمُفْلِسُ فِینَا مَنْ لَا دِرْهَمَ لَهُ وَلَا مَتَاعَ، فَقَالَ: "إِنَّ الْمُفْلِسَ مِنْ أُمَّتِی یَأْتِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ بِصَلَاةٍ وَصِیَامٍ وَزَكَاةٍ وَیَأْتِی قَدْ شَتَمَ هَذَا وَقَذَفَ هَذَا وَأَكَلَ مَالَ هَذَا وَسَفَكَ دَمَ هَذَا وَضَرَبَ هَذَا فَیُعْطَى هَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ وَهَذَا مِنْ حَسَنَاتِهِ فَإِنْ فَنِیَتْ حَسَنَاتُهُ قَبْلَ أَنْ یُقْضَى مَا عَلَیْهِ أُخِذَ مِنْ خَطَایَاهُمْ فَطُرِحَتْ عَلَیْهِ ثُمَّ طُرِحَ فِی النَّارِ
แท้จริงท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) กล่าวว่า “พวกท่านรู้ไหมว่า “มุฟลิส” (คนสิ้นเนื้อประดาตัว) นั้นคือใคร?”
พวกเขากล่าวว่า “คนสิ้นเนื้อประดาตัวในทัศนะของพวกเราก็คือ ผู้ที่ไม่มีทรัพย์สินเงินทองและสิ่งอำนวยสุข (ในการดำเนินชีวิต)”
ดังนั้นท่านศาสนทูตจึงกล่าวว่า “แท้จริงคนสิ้นเนื้อประดาตัว (และคนยากไร้) จากประชาชาติของฉัน (ก็คือผู้ที่) จะปรากฏตัวขึ้นในวันชาติหน้าพร้อมกับการนมาซ การถือศีลอดและซะกาต (การบริจาคทานบังคับ) ในสภาพที่เขาได้เคยด่าทอบุคคลหนึ่ง เคยพูดให้ร้ายบุคคลหนึ่ง เคยโกงกินทรัพย์สมบัติของบุคคลหนึ่ง เคยหลังเลือดเพื่อนมนุษย์ และเคยตบตีทำร้ายเพื่อนมนุษย์ ดังนั้นความดีงามต่างๆ ของเขาจะถูกมอบให้แก่ผู้อื่น แต่หากความดีงามของเขาหมดสิ้นลงก่อนที่ความชั่วต่างๆ ของเขาถูกชดใช้อย่างสมบูรณ์ ความผิดบาปต่างๆ ของบุคคล (ที่ถูกละเมิด) เหล่านั้น ก็จะถูกนำมาโยนลงบนเขา แล้วหลังจากนั้นเขาก็จะถูกโยนลงสู่ไฟนรก” (1)
ดั่งที่คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าวว่า
وَ لَیَحْمِلُنَّ أَثْقالَهُمْ وَ أَثْقالاً مَعَ أَثْقالِهِمْ وَ لَیُسْئَلُنَّ یَوْمَ الْقِیامَةِ عَمَّا كانُوا یَفْتَرُونَ
“และแน่นอนยิ่ง พวกเขาจะแบกรับความผิดของพวกเขาและความผิดของผู้อื่น ร่วมกับความผิดของพวกเขา และแน่นอนยิ่ง พวกเขาจะถูกสอบสวนในวันกิยามะฮ์ในสิ่งที่พวกเขาได้เคยเสกสรรปั้นเรื่องขึ้น” (2)
ความเพิกเฉยและความไม่ใส่ใจ คือเหตุหลักของความยากจน
สาเหตุหลักของความยากจนและความสิ้นเนื้อประดาตัวในปรโลกนั้น คือการที่มนุษย์เพิกเฉยและไม่ใส่ต่อการปรับปรุงแก้ไขตัวเอง หมกมุ่นอยู่กับชีวิตทางวัตถุ ประพฤติปฏิบัติในสิ่งที่เป็นเรื่องไร้สาระและผูกพันตัวเองอยู่กับหมู่ชนที่ลืมพระผู้เป็นเจ้าและหลงลืมจากชีวิตที่เที่ยงแท้และคงทนถาวร ดังตัวอย่างที่คัมภีร์อัลกุรอานได้ย้ำเตือนว่า
وَ اصْبِرْ نَفْسَكَ مَعَ الَّذینَ یَدْعُونَ رَبَّهُمْ بِالْغَداةِ وَ الْعَشِیِّ یُریدُونَ وَجْهَهُ وَ لا تَعْدُ عَیْناكَ عَنْهُمْ تُریدُ زینَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطاً
“และจงอดทนต่อตัวของเจ้าให้อยู่ร่วมกับบรรดาผู้วิงวอนต่อองค์อภิบาลของพวกเขา ทั้งยามเช้าและยามเย็น โดยที่พวกเขาปรารถนาความพึงพอพระทัยของพระองค์ และอย่าให้สายตาของเจ้าหันเหออกไปจากพวกเขา โดยที่เจ้าปรารถนาความสวยงามของชีวิตทางโลกนี้ และเจ้าอย่าเชื่อฟังผู้ที่เราทำให้หัวใจของเขาละเลยจากการรำลึกถึงเรา และปฏิบัติตามอารมณ์ใฝ่ต่ำของเขา และกิจการของเขานั้นเป็นความสุดโต่ง” (3)
คนที่ยากจนที่แท้จริงในทัศนะของท่านคือใคร?
ในทัศนะของเราคนที่ยากจนและสิ้นเนื้อประดาตัวอย่างแท้จริงนั้น คือผู้ที่แม้จะมีความมั่งคั่งร่ำรวยอย่างมากมายนับไม่ถ้วน แต่ตัวเขาเองกลับเป็นสาเหตุของความยากจนและความสิ้นเนื้อประดาตัวของตนเองในวันชาติหน้า ความร่ำรวยและความมั่งมีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่พระผู้เป็นเจ้าทรงประทานให้แก่มนุษย์ ก็คือความมั่งมีในอายุขัย และโอกาสที่จะไปถึงยังข้อเท็จจริงและรับรู้ในสัจธรรม และการนำพาตนเองไปให้ถึงยังสถานะอันสูงส่งของความเป็นมนุษย์และความสมบูรณ์ทางจิตวิญญาณ แต่มนุษย์ส่วนมากกลับหลงลืมและละเลยจากโอกาสอันดีงามนี้ ได้เปลี่ยนเนี๊ยะอ์มัต (ความโปรดปราน) ที่พระองค์ทรงประทานให้เป็นนิกมะฮ์ (ความกริ้วโกรธและโทษทัณฑ์) จากพระองค์
ถ้อยคำสุดท้าย
เราทุกคนจะต้องพยายามอยู่ตลอดเวลาในการแก้ไขปรับปรุงมุมมองของตนเองให้กว้างไกล อย่าปล่อยให้ตัวเองมองเห็นแค่เพียงปลายเท้าและสิ่งที่อยู่เบื้องหน้าของตนเองเพียงเท่านั้น เราอย่าคิดว่าความยากจนและความร่ำรวยนั้นถูกสรุปและจำกัดอยู่เฉพาะชีวิตในโลกนี้เพียงเท่านั้น เรายังมีอีกโลกหนึ่งที่จะต้องคำนึงถึงและจะต้องให้ความสำคัญอย่างแท้จริงต่อมัน มิใช่ว่าเมื่อวันหนึ่งมาถึงเราเพิ่งจะรู้ตัวเองว่า เราคือคนที่ยากจนที่สุด เป็นผู้ล้มละลายและสิ้นเนื้อประดาตัวมากที่สุดในโลกอันเป็นนิรันดร
เชิงอรรถ :
(1) ซอเฮี๊ยะห์มุสลิม, เล่มที่ 4, หน้าที่ 1997 และหมายเลขที่ 2581
(2) อัลกุรอานบท อัลอังกะบูต โองการที่ 13
(3) อัลกุรอานบท อัลกะฮ์ฟี่ โองการที่ 28
บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ
Copyright © 2024 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่