การอพยพของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) จากมักกะฮ์ไปยังมะดีนะฮ์ หนึ่งในเรื่องราวที่สำคัญที่สุดในชีวิตของท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) คือเหตุการณ์อันยิ่งใหญ่ของการอพยพ (ฮิจญ์เราะฮ์) ของท่านและบรรดาสาวก (ซอฮาบะฮ์) ของท่าน จากมักกะฮ์ไปยังมะดีนะฮ์ ดังที่ในคัมภีร์อัลกุรอานบทอัลอันฟาล โองการที่ 30 และในบทอัลบะกอเราะฮ์ โองการที่ 207 ได้ชี้ถึงเรื่องนี้ไว้
ซึ่งเนื้อหาโดยสรุปมีดังนี้ :
เมื่อชาวมุสลิมได้ตกอยู่ภายใต้การบีบครั้น การข่มเหงและการทรมานอย่างรุนแรงของบรรดามุชริกีน (ผู้ตั้งภาคี) ในนครมักกะฮ์ ท่านศาสดา (ซ็อลฯ) จึงออกคำสั่งให้ชาวมุสลิมอพยพไปยังนครมะดีนะฮ์ บรรดามุชริกีนรู้สึกถึงภยันตรายอันใหญ่หลวง และพวกเขาพูดกับตัวเองว่า : การอพยพของชาวมุสลิมไปยังมะดีนะฮ์จะเป็นสิ่งทำให้พวกเขามีการก่อตัวขึ้นอย่างแข็งแกร่งในมะดีนะฮ์ และในอนาคตอันใกล้มันจะกลายเป็นเรื่องที่หนักหน่วงสำหรับพวกเรา บรรดาแกนนำของพวกเขาจึงได้มาประชุมปรึกษาหารือกันใน “ดารุนนัดวะฮ์” (สถานที่ปรึกษาหารือของพวกเขา) และแต่ละคนต่างเสนอแนะเกี่ยวกับการสกัดกั้นอิสลามและการประกาศเชิญชวนของท่านศาสดา (ซ็อลฯ)
ดังที่ในอัลกุรอาน บทอัลอันฟาลได้ชี้ถึงแผนการนี้ของพวกเขาว่า :
وَ إِذْ يَمْکُرُ بِکَ الَّذينَ کَفَرُوا لِيُثْبِتُوکَ أَوْ يَقْتُلُوکَ أَوْ يُخْرِجُوکَ وَ يَمْکُرُونَ وَ يَمْکُرُ اللَّهُ وَ اللَّهُ خَيْرُ الْماکِرينَ
"และจงรำลึกเมื่อครั้งที่บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาวางแผนต่อเจ้า เพื่อกักขังเจ้าหรือฆ่าเจ้าหรือขับไล่เจ้าออกไป และพวกเขาได้วางแผนและอัลลอฮ์ก็ทรงวางแผนเช่นกัน และอัลลออฮ์นั้นทรงเป็นเลิศในหมู่ผู้วางแผนทั้งหลาย" (1)
ในช่วงเวลานั้นเอง อิบลีสได้ปรากฏตัวขึ้นในรูปลักษณ์ของชายชราผู้หนึ่ง และได้เข้ามาในที่ประชุมและได้หยิบยกข้อเสนอแนะของตน ในที่สุดข้อเสนอแนะของอบูญะฮัลก็ได้รับการยอมรับ ข้อเสนอแนะของเขา ก็คือ :
“ให้คัดเลือกชายหนุ่มที่กล้าหาญคนหนึ่งจากทุกตระกูลในฐานะเป็นตัวแทน และตัวแทนเหล่านั้นทั้งหมดจะทำการปิดล้อมบ้านของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) ในคืนหนึ่ง และจะจู่โจมเข้าไปยังท่านและทำการสังหารท่านบนเตียงนอน"
เมื่อคืนนั้นมาถึง ญิบรออีลได้แจ้งข่าวเกี่ยวกับเรื่องราวการวางแผนของบรรดามุชริกีนให้ท่านศาสดารับรู้ ท่านศาสดา (ซ็อลฯ) จึงเล่าเรื่องราวดังกล่าวแก่ท่านอิมามอะลี (อ.) และกล่าวกับท่านว่า “คืนนี้จงนอนบนที่นอนของฉันเพื่อให้บรรดาผู้ปฏิเสธศรัทธาที่เฝ้ารอเวลาอยู่นอกบ้านคิดว่าฉันยังนอนอยู่บนเตียงของฉัน และฉันจะแอบออกไปจากบ้าน”
แม้ว่าการนอนแทนที่บนที่นอนของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) และการคลุมผ้าสีเขียวของท่านศาสดาลงบนร่างกายของตนเองนั้นจะมีอันตรายถึงชีวิต แต่ท่านอะลี (อ.) ก็น้อมรับข้อเสนอแนะของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) ด้วยชีวิต และได้นอนลงบนที่นอนของท่าน ในค่ำคืนนั้น เมื่อบรรดาตัวแทนของมุชริกีนได้มาปิดล้อมบ้านของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) พร้อมกับดาบที่เปลือยจากฝัก ท่านศาสดา (ซ็อลฯ) ได้อำพรางตนหลบออกไปในความมืดของยามค่ำคืนโดยที่เหล่าศัตรูไม่ล่วงรู้ และได้มุ่งหน้าไปยังถ้ำ “ษูร” ซึ่งอยู่ห่างจากมักกะฮ์ไปทางทิศใต้ประมาณ 7 กิโลเมตร และได้ซ่อนตัวอยู่ในที่นั้น และเนื่องจากพบอบูบักรในระหว่างทาง ท่านศาสดา (ซ็อลฯ) จึงได้นำเขาร่วมทางไปด้วย หลังจากนั้นท่านศาสดา (ซ็อลฯ) ได้อพยพออกจากถ้ำ “ษูร” มุ่งสูนครมะดีนะฮ์ ท่านศาสดาได้เดินทางออกจากนครมักกะฮ์ในวันพฤหัสบดีที่ 1 ของเดือนร่อบีอุลเอาวัล ในปีที่ 13 หลังจากได้รับแต่งตั้งเป็นศาสดา (ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของศักราชอิสลาม) และได้เข้าสู่นครมะดีนะฮ์ในวันที่ 12 ของเดือนเดียวกัน
พระผู้เป็นเจ้าทรงแสดงความภาคภูมิใจต่อมวลมลาอิกะฮ์ในการนอนแทนที่ของอิมามอะลี (อ.) ญิบรออีลและมีกาอีลได้ตามพระบัญชาของพระผู้เป็นเจ้ายังที่นอนของท่านอิมามอะลี (อ.) ญิบรออีลได้กล่าวกับท่านว่า :
بَخٍ بَخٍ ! مَنْ مِثْلُكَ يَابْنَ أَبِي طَالِبٍ يُبَاهِي اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ بِكَ الْمَلائِكَةَ
"ช่างโชคดีเหลือเกิน ช่างโชคดีเหลือเกิน! จะมีใครเป็นเหมือนท่านหรือ โอ้บุตรของอบีฏอลิบ อัลลอฮ์ผู้ทรงเกริกเกียรติ ผู้ทรงเกรียงไกรทรงแสดงความภาคภูมิพระทัยในมัน (การเสียสละของท่าน) ต่อมวลมลาอิกะฮ์ (ทวยเทพ)” (2)
แล้วโองการนี้จากพระผู้เป็นเจ้าจึงได้ถูกประทานลงมายังท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ ในเรื่องของท่านอะลี (อ.) ว่า :
وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَ اللَّهُ رَؤُفٌ بِالْعِبادِ
"และในหมู่มนุษย์นั้นมีผู้ที่ขายชีวิตของเขา เพื่อแสวงหาความพึงพอพระทัยของอัลลอฮ์ และอัลลอฮ์นั้นคือผู้ทรงปรานีแก่ปวงบ่าวทั้งหลาย" (3)
แหล่งอ้างอิง :
(1) อัลกุรอาน บทอัลอันฟาล โองการที่ 30
(2) ตัฟซีรอัลกะบีร, ฟัครุรรอซี, เล่มที่ 5, หน้าที่ 174
(3) อัลกุรอาน บทอัลบะกอเราะฮ์ โองการที่ 207
บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ
Copyright © 2025 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่