ในริวายะฮ์ (คำรายงาน) บทหนึ่งจากท่านศาสนทูตของอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) ท่านกล่าวว่า :

     "แท้จริงอัลลอฮ์ผู้ทรงสูงส่งได้ทรงกำหนดให้มะลัก (ทวยเทพ) ตนหนึ่งซึ่งมีนามว่า "ดาอีย์" (ผู้ร้องเรียก , ผู้ป่าวประกาศ) ให้อยู่ในฟากฟ้าชั้นที่เจ็ด ดังนั้นเมื่อเดือนรอญับได้มาถึง มะลัก (ทวยเทพ) ตนนั้นจะป่าวประกาศในทุกค่ำคืนของมันจวบจนถึงยามเช้าว่า : "ความโชคดีจงมีแด่บรรดาผู้รำลึกถึงพระเจ้า ความโชคดีจงมีแด่บรรดาผู้ภักดีต่อพระเจ้า"

      และอัลลอฮ์ ผู้ทรงสูงส่งจะทรงตรัสว่า : ข้าคือผู้ที่จะอยู่ร่วมกับผู้ที่อยูร่วมกับข้าและข้าจะเชื่อฟัง (ตอบรับ) คนที่เชื่อฟังข้า และข้าจะให้อภัยบุคคลที่ขออภัยโทษต่อข้า เดือนเป็นเดือนของข้า บ่าวก็เป็นบ่าวของข้าและความเมตตาก็เป็นความเมตตาของข้า

      ดังนั้นผู้ใดที่ภาวนาต่อข้าในเดือนนี้ข้าก็จะตอบรับเขาและผู้ใดที่ขอข้า ข้าก็จะให้เขา และผู้ใดที่ขอให้ข้าชี้นำเขา ข้าก็จะนำทางเขา และข้าได้บันดาลให้เดือนนี้เป็นสายเชือกระหว่างข้าและระหว่างปวงบ่าวของข้า ดังนั้นผู้ใดที่ยึดมั่นมันไว้ เขาก็จะไปถึงข้า" (1)

      เราควรจะตระหนักถึงคุณค่าของเดือนนี้ นับจากคืนแรกของเดือนนี้ ความดีงามต่างๆ และความเมตตาจากพระผู้เป็นเจ้าจะถูกส่งลงมา เดือนนี้เป็นบทนำสำหรับเดือนรอมฎอนอันจำเริญ ทุกสิ่งทุกอย่างมีอยู่ในเดือนนี้ และที่สำคัญที่สุดคือ พระผู้เป็นเจ้าได้ทำเดือนนี้เป็นสื่อที่เราจะสามารถนำพาตัวเองไปสู่พระผู้เป็นเจ้าและทำให้ตัวเองสะอาดบริสุทธิ์ได้

      เราจะต้องไม่ละเลยต่อเดือนนี้! กับสิ่งที่เราจะสามารถปฏิบัติ (อะมั้ล) ความดีต่างๆ ที่ถูกอธิบายไว้สำหรับเดือนนี้เพื่อเตรียมพร้อมตนและชำระขัดเกลาตนเองสำหรับการย่างก้าวเข้าสู่เดือนรอมฎอนอันจำเริญ เดือนแห่งการเป็นแขกรับเชิญสู่สำรับอาหารแห่งจิตวิญญาณ ดังที่ท่านศาสนทูตของอลัลอฮ์ได้กล่าวว่า :

هُوَ شَهْرٌ دُعِیتُمْ فِیهِ إِلَى ضِیافَةِ اللَّهِ

"(เดือนรอมฎอน) คือเดือนที่พวกท่านได้ถูกเชื้อเชิญสู่การเป็นแขกของอัลลอฮ์" (2)

ตัวบท :

إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى نَصَبَ فِي السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَكاً يُقَالُ لَهُ الدَّاعِي فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ يُنَادِي ذَلِكَ الْمَلَكُ كُلَّ لَيْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاكِرِينَ طُوبَى لِلطَّائِعِينَ وَ يَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِيسُ مَنْ جَالَسَنِي وَ مُطِيعُ مَنْ أَطَاعَنِي وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِي الشَّهْرُ شَهْرِي وَ الْعَبْدُ عَبْدِي وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِي فَمَنْ دَعَانِي فِي هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِي أَعْطَيْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِي هَدَيْتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَيْنِي وَ بَيْنَ عِبَادِي فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَيَّ.

ที่มา :

1.บิฮารุ้ลอันวาร, เล่มที่ 95, หน้าที่ 377

2.คุฏบะฮ์ ชะอ์บานียะฮ์            

บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ

Copyright © 2018 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่. All Right Reserve