ในปี 1983 สภาคองเกรสของอเมริกาโดยการประชุมลับได้ตกลงกับเบอร์นาร์ด ลูอิสและในการประชุมครั้งนี้เองที่สภาคองเกรสได้อนุมัติแผนของลูอิสและออกคำสั่งให้บรรจุแผนนี้ลงในแฟ้มนโยบายยุทธศาสตร์ของอเมริกาสำหรับยุคสมัยต่างๆ ในอนาคต......

แผนของ เบอร์นาร์ด ลูอิส เพื่อการคัดแยกและการแบ่งซอยโลกอิสลาม ในการประชุมแอนแนโพลิส (Annapolis)

    ในช่วงปี 2007 ที่อเมริกาเรียกร้องให้มีการจัดประชุมแอนแนโพลิสนั้น เบอร์นาร์ด ลูอิส ได้เขียนลงในหนังสือพิมพ์ The Wall Street Journal ว่า : ไม่จำเป็นที่เราจะต้องให้ความสำคัญและมองดูการประชุมครั้งนี้ ซึ่งผลต่างๆ ที่เกิดจากมันเป็นเพียงแค่กลยุทธ์ชั่วคราว ซึ่งในที่สุดความพยายามที่มากกว่าในการสร้างพันธมิตรเพื่อที่จะต่อต้านอิหร่าน การทำให้เกิดความง่ายดายในการคัดแยกและการแบ่งซอยบรรดาประเทศอาหรับและอิสลาม การผลักดันให้ชาวเติกส์ (ตุรกี) ชาวอาหรับ ชาวปาเลสไตน์และชาวอิหร่านห้ำหั่นชีวิตและฆ่าฟันกันเองเช่นเดียวกับ สิ่งที่สหรัฐอเมริกาได้กระทำกับอินเดียนแดงของอเมริกา

‎การวางแผนของเบอร์นาร์ด ลูอิสเพื่อการคัดแยกและการแบ่งซอยโลกอิสลามและอาหรับซึ่งจะเป็นนโยบายของอเมริกาในช่วงปีทั้งหลายในอนาคต

     1- ในปี 1980 และในช่วงที่สงครามอิรักและอิหร่านกำลังดำเนินอยู่นั้น เบรอชินสกี(Brzezinski) ที่ปรึกษาด้านความมั่นคงแห่งชาติของอเมริกาในช่วงเวลานั้นได้กล่าวว่า : ปัญหาหลักและเป็นปัญหาสำคัญยิ่งที่อเมริกากำลังเผชิญหน้าอยู่ในขณะนี้ ก็คือ อเมริกาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรที่จะสามารถทำให้สงครามอื่นๆเกิดขึ้นในอ่าวเปอร์เซียเคียงข้างและควบคู่ไปกับสงครามอิรักกับอิหร่าน เพื่อว่าโดยสื่อดังกล่าวอเมริกาจะได้สามารถแก้ไขและเปลี่ยนแปลงข้อตกลง “ไซเกส – ปีโกต์” (Sykes – Picot Agreement) ได้

     2- สืบเนื่องมาจากถ้อยแถลงดังกล่าวนี้และเป็นไปตามคำสั่งของกระทรวงกลาโหมของอเมริกา(เพนตากอน) เบอร์นาร์ด ลูอิสจึงได้รับคำสั่งให้วางแผนอันเป็นที่เลื่องลือของตนในการทำลายความเป็นเอกภาพทางกฎหมายของประเทศอิสลามและอาหรับทั้งหมดและในการดังกล่าวนี้เขาได้ถูกมอบหมายหน้าที่ให้วางแผนแบ่งซอยและแยกแยะแต่ละประเทศอิสลามและอาหรับ โดยที่จะครอบคลุมบรรดาประเทศอย่างเช่น อิรัก ซีเรีย เลบานอน อียิปต์ อิหร่าน ตุรกี อัฟกานิสถาน ปากีสถาน ซาอุดีอาระเบีย ประเทศต่างๆในแถบอ่าวเปอร์เซียและแอฟริกาเหนือ และด้วยกับแรงบันดาลใจจากคำพูดของเบรอชินสกี (Brzezinski)นี้เองที่เขาดำเนินการจัดเตรียมแผนและโครงการแยกแยะและแบ่งซอยประเทศต่างๆของโลกอิสลาม

     ในขณะที่หลังจากเบรอชินสกี (Brzezinski)ในช่วงสมัยดังกล่าวนี้ จิมมี่ คาร์เตอร์ อดีตประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกาเองก็ต้องการให้เกิดสงครามแห่งที่สองขึ้นในตะวันออกกลางและเฉพาะเจาะจงในภูมิภาคอ่าวเปอร์เซียเพื่อว่าโดยสื่อดังกล่าวอเมริกาจะได้มีโอกาสที่จะแก้ไขข้อกำหนดต่างๆของสนธิสัญญา“ไซเกส – ปีโกต์” (Sykes – Picot Agreement) และปรับปรุงมันเพื่อให้สอดคล้องกับผลประโยชน์ของอเมริกาในภูมิภาคนี้

     3- ในปี 1983 สภาคองเกรสของอเมริกาโดยการประชุมลับได้ตกลงกับเบอร์นาร์ด ลูอิสและในการประชุมครั้งนี้เองที่สภาคองเกรสได้อนุมัติแผนของลูอิสและออกคำสั่งให้บรรจุแผนนี้ลงในแฟ้มนโยบายยุทธศาสตร์ของอเมริกาสำหรับปีต่างๆในอนาคต

‎รายละเอียดของแผนการของไซออนิสต์กับอเมริกาในการแยกและแบ่งซอยโลกอิสลามและภูมิภาคอาหรับ

 ปรเทศอียิปต์ บนพื้นฐานของแผนร่างนี้ ประเทศอียิปต์จะถูกแบ่งออกเป็น 4 ประเทศเล็กๆ คือ

1 – ประเทศไซนาอ์ และ ตะวันออกของเดลตา ซึ่งจะต้องอยู่ "ภายใต้อิทธิพลและการควบคุมของชาวยิว" เพื่อที่จะเป็นย่างก้าวหนึ่งที่นำไปสู่การบรรลุความฝันของการสถาปนารัฐไซออนิสต์ที่ครอบคลุมอาณาเขตจากลุ่มแม่น้ำไนล์ไปจรดแม่น้ำยูเฟรติส

2 – ประเทศคริสเตรียน โดยมีเมืองหลวงคือ อิสกันดะรียะฮ์ (Alexandria); ประเทศนี้ได้ถูกวาดจากทางทิศใต้โดยเริ่มจากเมืองบนีซะวีฟ (Beni-Suef) ไปจนถึงตอนใต้ของเมืองอัสยูฏ(Asyut) และจากทางทิศตะวันตกไปจนถึงเมืองฟัยยูม (Faiyum) และตราบเท่าที่เป็นไปได้เมืองฟัยยูม (Faiyum) เองก็จะถูกรวมเข้าอยู่ในประเทศนี้ด้วย ประเทศนี้จะดำเนินไปตามแนวของทะเลทรายผ่านจากที่ราบนัฏรูน จนกระทั่งทำให้อาณาเขตนี้เชื่อมต่อกับอิสกันดะรียะฮ์(Alexandria)

3 – ประเทศโนเบฮ์ : ซึ่งจะเกิดขึ้นโดยการรวมพื้นที่ทางตอนเหนือของซูดานเข้าด้วย โดยมีเมืองหลวงเป็นเมือง"อัสวาน" (Aswan) ประเทศนี้จะครอบคลุมพื้นที่จากโนเบฮ์ที่ราบสูงตอนบนของอียิปต์ไปจนถึงทางตอนเหนือของซูดาน เพื่อที่ประเทศโนเบฮ์นี้จะได้ตั้งอยู่ในพื้นที่ของทะเลทรายขนาดใหญ่ และจะได้ติดต่อกับประเทศของชาวเบอร์เบอร์ ( Berbers) ซึ่งประกอบด้วยทิศใต้ของโมร็อกโคไปจนจรดทะเลแดง

4 – ประเทศอียิปต์ของอิสลาม โดยมีไคโรเป็นเมืองหลวงซึ่งในความเป็นจริงแล้วจะประกอบขึ้นจากพื้นที่ส่วนที่เหลือของอียิปต์ และอย่างไรก็ตามจะอยู่ภายใต้อิทธิพลและการครอบงำของอิสราเอล

ประเทศซูดาน ตามแผนที่ถูกนำเสนอโดยเบอร์นาร์ด ลูอิส นั้น ซูดานก็จะต้องถูกแบ่งซอยเป็น 4 ประเทศขนาดเล็ก เช่นเดียวกับอียิปต์ คือ

1 – ประเทศโนเบฮ์ ซึ่งในความเป็นจริงแล้วเป็นส่วนหนึ่งที่ถูกผนวกเข้าไปกับประเทศโนเบฮ์ของอียิปต์ ที่มีเมืองหลวงเป็นเมืองอัสวานและดินแดนของซูดานจะถูกผนวกเข้าไปยังประเทศนี้

2 – ประเทศอิสลามแห่งซูดาน ในภาคเหนือ

3 – ประเทศคริสเตียน ในภาคใต้ของซูดาน ซึ่งกำลังจะประกาศการแยกตัวของตนเองโดยการจัดทำประชามติที่จอมปลอม (และในทางปฏิบัติเราจะเห็นได้ว่า ภายใต้แผนนี้ประเทศซูดานใต้หลังจากที่มีการลงประชามติได้ก่อตั้งขึ้นแล้วเมื่อ 9 กรกฎาคม 2011 โดยการแยกตัวออกจากซูดาน)

4 – ประเทศดาร์ฟูร์ (Darfur) ซึ่งแผนการต่างๆ ที่จะแยกมันออกจากของซูดานโดยเฉพาะภายหลังจากการแยกตัวของตอนใต้ของซูดานแล้วนั้น ได้ทวีความรุนแรงขึ้นมาก โดยที่จำเป็นจะต้องตระหนักว่าอาณาเขตของดาร์ฟูร์นั้น เป็นพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์และมั่งคั่งไปด้วยแร่ยูเรเนียม ทองคำและน้ำมัน

ประเทศต่างๆ ในแอฟริกาเหนือ 

     การแบ่งซอยลิเบีย แอลจีเรียและโมร็อกโค โดยมีวัตถุประสงค์ในการจัดตั้ง

1 – ประเทศเบอร์เบอร์ ซึ่งมีแนวติดต่อกับประเทศโนเบฮ์แห่งอียิปต์และซูดาน

2 – ประเทศโพลีซารีฟ

3 – และพื้นที่ส่วนที่เหลือก็คือ บรรดาประเทศที่ถูกทำให้มีขนาดเล็กลงแล้วซึ่งประกอบด้วย โมร็อกโค แอลจีเรีย ตูนิเซีย และ ลิเบีย

คาบสมุทรอาหรับ และอ่าวเปอร์เซีย

      การลบคูเวต กาตาร์ บาห์เรน โอมาน เยเมน และสหรัฐอาหรับเอมิเรต ออกจากแผนที่ โดยที่คาบสมุทรอาหรับและอ่าวเปอร์เซียจะประกอบไปด้วยสามประเทศเพียงเท่านั้น คือ

1 – ประเทศอะห์ซาอ์ ของชาวชีอะฮ์ซึ่งประกอบด้วย คูเวต ยูเออี กาตาร์ โอมานและบาห์เรน

2 – ประเทศนัจด์ ของชาวซุนนี

3 – ประเทศฮิญาซ ของชาวซุนนี

ประเทศอิรัก การแบ่งซอยอิรักจะเกิดขึ้นบนพื้นฐานของหลักการเชื้อชาติ ศาสนาและมัซฮับ(นิกาย) ในรูปแบบที่เคยเกิดขึ้นในประเทศซีเรียในยุคออตโตมัน และจากการแยกซอยประเทศนี้จะก่อให้เกิด 3 ประเทศเล็กๆ ขึ้น ซึ่งประกอบด้วย คือ

1 – ประเทศของชาวชีอะฮ์ ในภาคใต้ที่จะเกิดขึ้นรอบๆ เมืองบัศเราะฮ์

2 – ประเทศของชาวซุนนี ในพื้นที่ส่วนกลางของอิรัก ซึ่งจะเกิดขึ้นรอบๆ กรุงแบกแดด

3 – ประเทศของชาวเคิร์ดในทางภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอิรัก ซึ่งจะเกิดขึ้นรอบๆ เมืองโมซูล (Mosul) ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชาวเคิร์ด และรวมถึงบางส่วนของอิหร่าน ซีเรีย ตุรกี และอดีตสหภาพโซเวียต ซึ่งเป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชาวเคริ์ด

      ประเด็นสำคัญที่ควรรับรู้  ในที่นี้จำเป็นที่จะต้องชี้ให้เห็นถึงประเด็นที่สำคัญยิ่งประการหนึ่ง นั่นคือ ในวันที่ 29 กันยายน ค.ศ. 2007 สภาสูง (วุฒิสภา) ของอเมริกา มีมติเห็นชอบที่จะถอนกองกำลังอเมริกันออกจากอิรัก โดยมีเงื่อนไขว่า กรุงแบกแดดจะต้องยอมตกลงเกี่ยวกับการจัดตั้งสามประเทศดังที่ได้กล่าวไปแล้วข้างต้น และได้ขอให้ มัสอูด บอร์ซอนี ผู้นำชาวเคิร์ด (KRG) จัดทำประชามติเกี่ยวกับการที่จะกำหนดชะตากรรมพื้นที่เคอร์ดิสถาน โดยมีเมืองคอร์คุก ซึ่งเป็นเมืองที่อุดมไปด้วยทัพยากรน้ำมันในพื้นที่นี้ เป็นเมืองหลวง และเป็นที่รับรู้กันดีว่า ฟัรมอน พะรีเมอร์ และพันธมิตรของเขาในอิรักเรียกร้องให้มีการจัดตั้งรัฐอิสระขึ้นในอิรัก บนพื้นฐานของชนเผ่า ซึ่งประกอบไปด้วยสามรัฐ ได้แก่รัฐของชีอะฮ์ทางตอนใต้ รัฐของซุนนีในใจกลางและรัฐของชาวเคร์ดทางตอนเหนือ

ประเทศซีเรีย  บนพื้นฐานแผนการแยกซอยของ ลูอิส นั้น ซีเรียก็จำเป็นจะต้องถูกแบ่งซอยบนหลักพื้นฐานของศาสนา มัซฮับ (นิกาย) และชนเผ่าออกเป็น 4 ประเทศเล็กๆ เชนเดียวกัน คือ

1 – ประเทศอะละวีของชาวชีอะฮ์ตั้งอยู่ตามแนวชายฝั่งทะเล

2 – ประเทศของชาวซุนนีในพื้นที่ฮะลับ( Aleppo)

3 – ประเทศของชาวซุนนีในดามัสกัส

4 – ประเทศของชาวดรูซี่ (Druze) ในเญาลาน (Golan) และเลบานอน (ประเทศนี้จะประกอบด้วยดินแดนทางตอนใต้ของซีเรีย ตะวันออกของจอร์แดนและพื้นที่บางส่วนของเลบานอน)

ประเทศเลบานอน ตามแผนการแบ่งซอยโลกอิสลามและอาหรับของเบอร์นาร์ด ลูอิสนั้นเลบานอนจะถูกแบ่งออกเป็น 8 ประเทศเล็กๆ บนพื้นฐานของการแบ่งตามเชื้อชาติและศาสนาดังต่อไปนี้

1 – ประเทศซุนนี ในภาคเหนือ โดยมีตริโปรลีเป็นเมืองหลวง

2 – ประเทศของชาวมารูนี (Maronites) ในภาคเหนือ โดยมีญูนียะฮ์เป็นเมืองหลวง

3 – ประเทศอะละวี พื้นที่ราบบิกออ์โดยมีบะอ์ละบักเป็นเมืองหลวง ซึ่งจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของซีเรียทางด้านตะวันออกของเลบานอน

4 – ประเทศสากลแห่งเบรุต

5 – ประเทศปาเลสไตน์ ที่อยู่รอบๆไซดาน (Sidon) ไปจนถึงแม่น้ำลีตาน (Litan ) ซึ่งองค์การปลดปล่อยปาเลสไตน์จะทำการปกครองมัน

6 – ประเทศของชาวกะตาอิบี ในตอนใต้ซึ่งจะครอบคลุมชาวคริสต์และจำนวนหนึ่งล้านห้าแสนคนของชาวชีอะฮ์แห่งเลบานอน

7 – ประเทศของชาวดรูซี่ (Druze) ซึ่งจะประกอบจากดินแดงต่างๆ ของเลบานอน ซีเรียและดินแดนปาเลสไตน์ที่ถูกยึดครอง

8 – ประเทศของคริสเตียน ซึ่งจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของอิสราเอล

อิหร่าน ปากีสถานและอัฟกานิสถาน ทั้งสามประเทศนี้จะถูกแบ่งออกเป็น 10 ประเทศที่มีขนาดเล็กตามเผ่าชนและถูกทำให้อ่อนแอ ได้แก่

1 - เคอร์ดิสถาน

2 - อาเซอร์ไบจาน

3 - เตอร์กิสถาน

4 - อาระบิสถาน

5 - อิรานิสถาน (จะถูกจัดตั้งขึ้นจากส่วนที่เหลือภายหลังจากการแบ่งซอยแล้ว)

6 - บูคูนิสถาน

7 - บาลูจิสถาน

8 - อัฟกานิสถาน(ส่วนที่เหลือของอัฟกานิสถานภายหลังจากการแบ่งซอย)

9 - ปากีสถาน (ส่วนที่เหลือของปากีสถานภายหลังจากการแบ่งซอย)

10 - แคชเมียร์

ประเทศตุรกี การแยกบางส่วนของดินแดนตุรกี และการผนวกมันเข้าไปยังประเทศเคอร์อิสถานในอิรัก

ประเทศจอร์แดน การลบประเทศจอร์แดน และการมอบให้แก่รัฐปกครองตนเองแห่งปาเลสไตน์

ประเทศปาเลสไตน์ การลบประเทศนี้ ประชาชนชาวปาเลสไตน์ ออกอย่างสมบูรณ์ (ท่านทั้งหลายจงดูแผนที่ของมหานครอิสราเอล)

ประเทศเยเมน การลบการดำรงอยู่ของประเทศเยเมนออกอย่างสมบูรณ์ ทั้งภาคเหนือและภาคใต้เยเมน และผนวกมันเข้าไปยังประเทศฮิญาซ

     แม้ดูเหมือนว่าการตื่นตัวของอิสลามจะสามารถเป็นอุปสรรคต่อแผนการล่าอาณานิคมนี้ แต่การปิดล้อมและการช่วงชิงการปฏิวัติเหล่านี้ก็สามารถที่จะเปิดทางสำหรับอนาคตแผนการของอเมริกาและอิสราเอลได้

บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ

Copyright © 2017 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้อิสลามสำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่