ในกัรบะลา อะฮ์ลุบัยติ์ (อ.) แต่ละท่าน จะมีตัวแทนของตนเข้าร่วมในสมรภูมิแห่งกัรบะลา แม้แต่ท่านอิมามฮะซัน (.อ) ก็เช่นกัน ซึ่งมีบุตรชายของท่านเป็นตัวแทน คือ ท่านกอซิม (อ.)
ท่านกอซิม (อ.) นั้น ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ตามบางรายงาน (ริวายะฮ์) ท่านมีอายุแค่เพียง 13 ปี ในคำคืนอาชูรอ หลังจากได้เห็นท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) อาของตน กล่าวกับผู้ร่วมทางของท่านว่า : ฉันขอยกเลิกการบัยอัต (สัตยาบัน) ให้พวกท่าน พวกท่านจงแยกย้ายกันไปภายใต้ความมืดนี้เถิด เพราะในวันพรุ่งนี้ ทุกคนที่อยู่ในที่แห่งนี้จะเป็นชะฮีด
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เนื่องจากตัวเองยังเด็กมากและกลัวว่าอาของตนจะไม่อนุญาตให้ตนออกสู่สมรภูมิ หลังจากสิ้นสุดคำพูดต่างๆ ของท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) ท่านกอซิมจึงถามท่านอิมาม(อ.)ว่า : “โอ้อาจ๋า! หนูจะเป็นชะฮีดด้วยหรือไม่?”
ท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) ถามหลานชายของตนว่า :
كيف ترى الموت؟
“เจ้ามองเห็นความตายเป็นอย่างไรหรือ?”
ท่านกอซิม ตอบอาของตนว่า :
فيك أحلى من العسل المصفى!
“ความตายในหนทางของท่านนั้น หวานชื่นยิ่งกว่าน้ำผึ้งบริสุทธิ์”
ท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) จึงกล่าวว่า :
أنت من الشهداء أيضاً.
“ใช่แล้ว! เจ้าก็จะเป็นหนึ่งในหมู่ชะฮีด”
ดังนั้นในวันอาชูรอ ท่านกอซิมเมื่อเห็นอาของตนอยู่คนเดียว จึงได้เดินไปหาท่านและกล่าวว่า : “โอ้อาจ๋า! โปรดอนุญาตให้หนูออกสู่สมรภูมิรบด้วยเถิด” ท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) ได้ร้องไห้และโอบกอดหลานรักผู้เป็นที่ระลึกจากพี่ชายของตนเองไว้ในอ้อมอก ท่านร้องไห้จนกระทั่งว่าได้หมดสติลง ท่านอิมามฮุเซน (อ.) มีความรักผู้กพันต่อพี่ชายของตนเป็นอย่างมาก และท่านกอซิมคืออะมานะฮ์หนึ่งที่พี่ชายได้ละทิ้งไว้แก่ท่าน ทุกครั้งที่ท่านอิมามฮุเซน (อ.) คิดถึงผู้เป็นพี่ชาย ท่านจะมองที่ท่านกอซิม (อ.)
เมื่อท่านอิมามฮุเซน (อ.) รู้สึกตัวขึ้นมา กอซิมได้จูบมือของท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) และรบเร้าจนกระทั่งท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) ได้อนุญาตให้ท่านออกสู่สนามรบ
ท่านกอซิมได้เข้าสู่สนามรบ รอวีย์ (ผู้รายงาน) ซึ่งอยู่ในกองทัพของฝ่ายศัตรู ได้เล่าว่า : ทันใดนั้นเองฉันก็ได้เห็นเด็กคนนึงขี่ม้ามาโดยไม่ได้สวมหมวกใดๆ และเท้าของเขาก็ไม่ถึงที่วางเท้าของอานม้า เขาได้มุ่งหน้าเข้ามาสู่สนามรบ
وكان وجهُه كفِلْقَة القمر
“ใบหน้าของเขาประดุจดังจันทร์เสี้ยว”
รอวีย์ (ผู้รายงาน) คนเดียวกันนี้ได้กล่าวว่า เป็นธรรมเนียมที่บรรดานักรบเมื่อเข้าสู่สนามศึกจะแนะนำตัวเอง ทุกคนประหลาดใจว่าเด็กน้อยคนนี้เป็นใครกัน ด้วยเหตุนี้เองเมื่อท่านกอซิมได้มายืนเผชิญหน้าเหล่าศัตรู ท่านได้ตระโกนด้วยเสียงที่ดังว่า :
ان تُنکرونی فانا بن الحسن
سبطُ النبی المصطفی الموئتَمن
“โอ้ประชาชนเอ๋ย! หากพวกเจ้าไม่รู้จักฉัน (ก็จงรู้เถิดว่า) ฉันคือบุตรของฮะซัน หลานชายของท่านศาสดามุฮัมมัด อัลมุศฏอฟา ผู้ถูกคัดเลือกและได้รับความไว้วางใจจากพระเจ้า ....”
จากนั้นท่านกอซิมได้ทำการโจมตีศัตรู และสามารถสังหารศัตรูลงได้จำนวนหนึ่ง แต่แล้วทันใดนั้นเองเสียงของกอซิมก็ได้ดังขึ้น :
یاعماه یاعماه
“โอ้อาจ๋า! โอ้อาจ๋า! “
ท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) เมื่อได้ยินเสียงเรียกของหลานชาย จึงได้รีบรุดออกไปยังท่านกอซิม ซึ่งตกลงจากหลังม้าและนอนอยู่ในสนามศึกในช่วงลมหายใจสุดท้ายแห่งชีวิตของตน ในสภาพที่เจ็บปวดจากบาดแผลที่ได้รับจากศัตรู และแล้วท่านก็สิ้นใจลง ท่านอิมามฮุเซน (อ.) ได้โอบกอดเรือนร่างที่ไร้วิญญาณของกอซิมไว้ และในช่วงเวลานั้นเองทุกคนได้ยินท่านอบาอับดิลลาฮ์ (อ.) กล่าวว่า :
يَعزُّ ـ واللهِ ـ على عمّك أن تَدْعُوَه فلا يُجيبك، أو يُجيبك فلا يُعينك
“โอ้บุตรแห่งพี่ชายของฉัน! ขอสาบานต่ออัลลอฮ์ว่า ช่างเจ็บปวดยิ่งนักสำหรับอาของเจ้า ที่เจ้าเรียกหาเขา แต่เขาไม่ตอบเจ้า หรือตอบเจ้า แต่ก็ไม่อาจช่วยเหลืออะไรแก่เจ้าได้อีกแล้ว”
لَا حَوْلَ وَ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ
أَلا لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ
وَ سَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنْقَلَبٍ يَنْقَلِبُونَ
แหล่งที่มา
1.อัลลุฮูฟ ฟี ก็อตลา อัฏฏุฟูฟ, ซัยยิดอิบนุฏอวูซ
2.นะฟะซุลมะฮ์มูม, เชคอับบาซกุมมี
3.ตารีค อัลอุมัม วัลมุลูก, มุฮัมมัด บินญะรีร ฏอบะรี, เล่ม 5
4.อัลอามาลี, เชคซอดูก
5.อัลอิรชาด, เชคมุฟีด
บทความ : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ
Copyright © 2018 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่