สำหรับ “พายุอัล-อักซอ” ในวันเกิดเหตุการณ์เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ได้กลายเป็นหัวข้อข่าวใหม่ในภูมิภาค มาลองอ่านคำรายงานของ “อะฎออุลลอฮ์ มุฮาญิรอนี” นักเขียนและนักการเมืองชาวอิหร่าน เกี่ยวกับเหตุการณ์วันที่ 7 ตุลาคม และผลที่ตามมาของมันในนิตยสาร "บอวาร์" ฉบับที่สาม ...เกิดอะไรขึ้นในโลก!? การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนหรือ? 

    ตามรายงานของมัชริก นิตยสาร "บอวาร์" เผยแพร่รายงานรูปภาพบนหน้า Instagram ของตน :

    สหรัฐอเมริกาและอังกฤษ สองรัฐบาลประชาธิปไตยและผู้สนับสนุนสิทธิมนุษยชน ได้บันทึกสถิติการทิ้งระเบิดในเมืองเดรสเดนของเยอรมนีหลังสิ้นสุดสงครามโลกครั้งที่สอง ซึ่งจนถึงขณะนี้อาชญากรรมและการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของอิสราเอลในฉนวนกาซายังไปไม่ถึงขั้นนั้น

    เคิร์ต วอนเนกัต (Kurt Vonnegut) นักประพันธ์ชาวอเมริกัน ได้บันทึกโศกนาฏกรรมของการสังหารหมู่ชาวเดรสเดนไว้ตลอดไปในนวนิยาย (ต่อต้านสงครามกึ่งอัตชีวประวัติ) เรื่อง "Slaughterhouse-Five"  เช่นเดียวกับวันนี้ ที่สื่อต่างๆ พยายามที่จะบันทึกการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวปาเลสไตน์

    สำหรับ “พายุอัล-อักซอ” ในวันเกิดเหตุการณ์เมื่อวันที่ 7 ตุลาคม ได้กลายเป็นหัวข้อข่าวใหม่ในภูมิภาค มาลองอ่านคำรายงานของ “อะฎออุลลอฮ์ มุฮาญิรอนี” นักเขียนและนักการเมืองชาวอิหร่าน เกี่ยวกับเหตุการณ์วันที่ 7 ตุลาคม และผลที่ตามมาของมันในนิตยสาร "บอวาร์" ฉบับที่สาม

    เกิดอะไรขึ้นในโลก!? การฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เช่นนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนหรือ? สงครามโลกครั้งที่สองสิ้นสุดลงในวันที่ 2 กันยายน พ.ศ. 2488 เยอรมนียอมจำนนและลัทธินาซีก็ล่มสลาย

    ห้าเดือนหลังจากสิ้นสุดสงคราม กล่าวคือ ตั้งแต่วันที่ 13 ถึง 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2488 กองทัพอเมริกันและอังกฤษได้ทิ้งระเบิดใส่ประชาชนที่ไร้ที่พึ่งในเมืองเดรสเดนที่ไร้การปกป้องเป็นเวลาสามวันสามคืน ได้ทำลายโครงสร้างพื้นฐานทั้งหมดของหน่วยงานด้านบริการของเทศบาล โรงพยาบาล หน่วยงานด้านการศึกษาและอุตสาหกรรม และได้สังหารชีวิตประชาชน 25,000 คน

    ต่อมาในปี พ.ศ. 2496 และ พ.ศ. 2497 อเมริกาได้ตีพิมพ์รายงานโดยกล่าวอ้างว่า การทิ้งระเบิดและการสังหารหมู่ประชาชนครั้งนี้เป็น "ความยุติธรรม"  ทำนองเดียวกับที่วันนี้ อาชญากรรมของอิสราเอลต่อมนุษยชาติถูกเรียกว่า "สิทธิในการป้องกันตัวเอง" แต่โดยแท้จริงแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นในโลกนี้!? ในทัศนะของผม ในเหตุการณ์วันที่ 7 ตุลาคม เจ็ดตำนานได้กลายเป็นเจ็ดเรื่องราวที่ไร้สาระ

    1. ตำนาน “ตะวันออกกลางใหม่”

    ในท่ามกลางบรรยากาศของการประชุมที่ออสโล ชิมอน เปเรส ได้เรียบเรียงและตีพิมพ์หนังสือชื่อ “The New Middle East” (ตะวันออกกลางใหม่)

    บทสรุปของหนังสือเล่มนี้คือ เราจะได้เห็นตะวันออกกลางใหม่ ซึ่งอิสราเอลจะมีศูนย์กลางทางการทหาร การเมือง อุตสาหกรรม วิทยาศาสตร์ และการท่องเที่ยว

    หลังจากชิมอน เปเรส เบนจามิน เนทันยาฮู ก็ได้ตีพิมพ์หนังสือภาษาอาหรับชื่อ “สถานที่ภายใต้ดวงอาทิตย์” (مكان تحت الشمس) ซึ่งเขาพูดถึงคำกล่าวอ้างแบบเดียวกันกับ เปเรส อย่างตรงไปตรงมาและโจ่งแจ้งยิ่งกว่านั้น

    เขาเรียกร้องประเทศต่างๆ ในตะวันออกกลางว่า ขอให้อิสราเอลสอนเรื่องประชาธิปไตยและสิทธิมนุษยชนให้ ตำนานนี้ได้กลายเป็นเรื่องราวที่ไร้สาระ อิสราเอลซึ่งไม่สามารถต้านทานต่อผลกระทบของพายุอัล-อักซอได้ และยังต้องอาศัยความช่วยเหลือจากอำนาจทางการทหารและการเงินทั้งหมดจากอเมริกาและยุโรป  แล้วอิสราเอลจะเป็นผู้นำตะวันออกกลางโดยการพึ่งพาตนเองได้อย่างไร

    2. ตำนาน “จากแม่น้ำไนล์ถึงยูเฟรติส”

    ประเทศและรัฐบาลของอิสราเอลก่อตั้งขึ้นจากความฝัน โดยที่ “คริสเตียนไซออนิสต์” (Christian Zionism) มีบทบาทสำคัญในการสานฝันนี้ ดร. มุฮัมมัด ซัมมาก ได้พูดถึงประเด็นนี้อย่างครอบคลุมและละเอียดในหนังสือ “คริสเตียนไซออนิสต์” (الصهيونية المسيحية) ของเขา

    แถบสีน้ำเงินสองแถบที่อยู่ด้านบนและด้านล่างของธงชาติอิสราเอล เป็นเครื่องหมายและสัญลักษณ์ของความฝันที่ว่า อิสราเอลจะขยายดินแดนไปถึงแม่น้ำไนล์และยูเฟรติส แน่นอนว่าข้อความและเนื้อหาของธงนั้นไปไกลกว่าแม่น้ำไนล์และยูเฟรติส! ดูเหมือนว่า ตั้งแต่วันที่เกิดเหตุการณ์ (พายุอัล-อักซอ) ตามความคิดเห็นของสาธารณชนทั่วโลก และแม้แต่สหรัฐอเมริกาที่สนับสนุนแผนของสองรัฐบาลในปาเลสไตน์และดินแดนไซออน สำหรับอิสราเอลนั้น พายุอัล-อักซอได้เปลี่ยนความฝันดังกล่าวให้กลายเป็นเรื่องไร้สาระ

    3. ตำนาน “กองทัพผู้อยู่ยงคงกระพัน”

    กองทัพอิสราเอลเอาชนะกองทัพอาหรับได้สี่กองทัพภายในหกวัน และได้ยึดครองบางส่วนของสี่ประเทศอาหรับ ตามคำบอกเล่าของมุฮัมหมัด ฮัยกัล อิสราเอลได้สร้างป้อมปราการที่ปลอดภัยสำหรับตัวเองด้วยการโฆษณาชวนเชื่อว่า มีอำนาจเหนือกว่านี้ ป้อมปราการนี้ได้พังทลายลงในวันที่7 ของเดือนตุลาคม รถถังเมอร์คาวา ซึ่งดูเหมือนป้อมปราการเหล็กและเป็นสัญลักษณ์ของความแข็งแกร่งของกองทัพอิสราเอล ถูกทำลายโดยมูจาฮิดีน (บรรดานักต่อสู้) บางทีสิ่งที่ดีที่สุดคือ Thomas Friedman นักข่าวชาวอเมริกันเชื้อสายยิวได้วิเคราะห์ถึงความล้มเหลวและการล่มสลายนี้ในบทความของ New York Times :

     “กำแพงที่สร้างขึ้นโดยใช้ราคามากกว่าหนึ่งพันล้านดอลลาร์ บริเวณชายแดนฉนวนกาซาพังทลายลงด้วยปั้นจั่น โดมเหล็กซึ่งสร้างขึ้นด้วยราคากว่า 3 พันล้านดอลลาร์ ใช้งานไม่ได้ระหว่างการโจมตีด้วยขีปนาวุธ 5,000 ลูก “เหตุการณ์นี้ควรได้รับการตรวจสอบและพูดคุยในมหาวิทยาลัยทหารและคลังสมอง”

    4. ตำนาน “ระบบข่าวกรองที่ไม่อาจเจาะเข้าไปได้”

    สิ่งที่สำคัญที่สุดของเหตุการณ์วันที่ 7 ตุลาคม คือ ความตกตะลึงทางทหารและข่าวกรองโดยสิ้นเชิง กลุ่มฮามาสได้บริหารจัดการวันดังกล่าวด้วยการวางแผนที่ดีและรักษาเป็นความลับได้อย่างน่าชื่นชม ซัยยิดฮะซัน นัศรุลลอฮ์ เลขาธิกการฮิซบุลลอฮ์เองก็ได้กล่าวถึงประเด็นนี้ในสุนทรพจน์ของเขาด้วย

    พายุอัล-อักซอ เป็นการวางแผนของชาวปาเลสไตน์ 100% และดำเนินปฏิบัติการโดยชาวปาเลสไตน์ อย่าง 100%  ความตกตะลึงในรัฐบาลและสังคมของอิสราเอล ได้ถูกเปลี่ยนเป็นเรื่องทางความคิดและความขัดแย้งต่างๆ ทางการเมืองและสังคม

    บางคนเปรียบเทียบความตกตะลึงด้านข่าวกรองนี้ กับความตกตะลึงของอิสราเอล ในวันที่ 6 ตุลาคม ปี 1973 และการเริ่มสงครามยมคิปปูร์ (Yom Kippur) โกลดา เมียร์ นายกรัฐมนตรีอิสราเอลในขณะนั้น เรียกความตกตะลึงนั้นว่า เป็นวันที่ขมขื่นที่สุดในชีวิตของเขาและเป็นฝันร้ายที่เขาต้องดำเนินชีวิตอยู่กับมันตลอดไป

    เนทันยาฮูเอง ก็กล่าวถึงวันที่ 7 ตุลาคม (พายุอัล-อักซอ) ว่า เป็นวันที่มืดมนที่สุดในประวัติศาสตร์ของอิสราเอล

    5. ตำนาน “ประชาธิปไตยแห่งเดียวในตะวันออกกลาง”

    มีการกล่าวเกินจริงอันเป็นเท็จหลายครั้งว่า อิสราเอลเป็นประชาธิปไตยเพียงแห่งเดียวในตะวันออกกลาง

    บรรดาผู้ที่สรรเสริญเยินยอระบอบอิสราเอลที่เหยียดเชื้อชาติเช่นนี้นั้น พวกเขาหลับหูหลับตาและได้ปฏิเสธสิทธิที่ชัดเจนที่สุดของชาวปาเลสไตน์ และบอกว่าชาวปาเลสไตน์จะต้องถูกกำจัด

    ชาวปาเลสไตน์ บ้านของพวกเขา ฟาร์มของพวกเขา และสวนมะกอกของพวกเขา ตัวตนของพวกเขา และชื่อต่างๆ ของชาวปาเลสไตน์ในดินแดนปาเลสไตน์ จะต้องถูกลบออกทั้งหมด เหตุระเบิดในฉนวนกาซา ซึ่งไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในแง่ของสงครามร่วมสมัย แสดงให้เห็นถึงด้านลึกของระบอบประชาธิปไตยในอิสราเอล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การทิ้งระเบิดในโรงพยาบาลมูฮัมมะดานีและโรงเรียน UNRWA ได้ช่วยขจัดฝุ่นแห่งความเคลือบแคลงสงสัยและความหลอกลวงออกจากสายตาของคนทั้งโลก

    การพูดถึงประชาธิปไตยในอิสราเอล ถือเป็นเรื่องโกหกไร้สาระ

    6. ตำนาน “ความอ่อนแอของชาวอาหรับและมุสลิม”

    เมื่อโมเช ดายัน รัฐมนตรีกระทรวงสงครามในคณะรัฐมนตรีของโกลดา แมร์ อธิบายในบันทึกความทรงจำของเขาว่า เครื่องบินรบของอียิปต์ถูกทิ้งระเบิดบนพื้นดินและในโรงเก็บเครื่องบินที่สนามบินทหารของไคโรอย่างไร นักข่าวได้กล่าวกับเขาว่า : “จำเป็นด้วยหรือที่ท่านจะต้องพูดถึงรายละเอียดพวกนี้”!?

    โมเช ดายัน กล่าวว่า : "ไม่เป็นไรหรอก อย่าวิตกกังวลไปเลย พวกชาวอาหรับไม่อ่านข่าวพวกนี้หรอก"!

    วันที่เกิดเหตุการณ์ (พายุอัล-อักซอ) และความตกตะลึงทางด้านการทหารและข่าวกรองนั้น กองทัพและหน่วยข่าวกรอง หน่วยความมั่นคงของอิสราเอลนั้น ได้ตกตะลึงอย่างมากจนไม่อยากจะเชื่อเลยว่า เยาวชนชาวปาเลสไตน์จะจัดการปฏิบัติการดังกล่าวได้

    ผู้สนับสนุนอิสราเอลและนักวิเคราะห์ที่ปกป้องอิสราเอลก็ตกอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องวิเคราะห์และหาเหตุผลอธิบายความตกตะลึงและความประหลาดใจ และพยายามยืนกรานต่อความเชื่อที่ว่าชาวอาหรับทำไม่ได้ โดยกล่าวอ้างว่า ปฏิบัติการดังกล่าวเป็นของอิหร่านหรือรัสเซีย

    7.ตำนาน “ความเหนือกว่าของหมู่ชนชาวยิว”

    พายุอัล-อักซอ และผลต่างๆ ที่ติดตามมาของมัน คือจุดเริ่มต้นของการสิ้นสุดความเหนือกว่าของหมู่ชนชาวยิว หมู่ชนที่อิสราเอลถือว่าตนเองเป็นตัวแทนของพวกเขา แน่นอนว่า อยู่ในทั่วโลก โดยเฉพาะในอเมริกา ยุโรป และแม้แต่ในอิสราเอล มีชาวยิวที่เป็นอิสระและเคร่งศาสนาที่แยกตนเองออกจากอิสราเอลและไซออนิสต์ นักคิดและนักวิทยาศาสตร์ชาวยิว อย่างเช่น Ilan Pape, Norman Finkelstein และ Avi Shlom ซึ่งปัจจุบันเราจะได้ยินเสียงของพวกเขา เสียงของการเปลี่ยนแปลงเจ็ดตำนาน ให้กลายเป็นเรื่องโกหกไร้สาระและการล่มสลายของอำนาจและความน่าเกรงขามของอิสราเอล

ที่มา : สำนักข่าวมัชริก

Copyright © 2024 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่