อะไรคือเหตุผลที่ทำให้วัน “ดะห์วุลอัรฎ์” มีความสำคัญ! เพียงแค่การที่แผ่นดินได้ถูกแผ่ออกในวันนี้ ทำให้วันนี้มีความสำคัญถึงเพียงนี้ ถึงขั้นที่มีริวายะฮ์ (คำรายงาน) ต่างๆ ได้บอกถึงผลรางวัลต่างๆ ที่มากมาย หรือว่ามีเหตุผลและความเป็นพิเศษอื่นๆ ด้วยที่เป็นสาเหตุทำให้มันมีความสำคัญถึงเพียงนี้.....
เดือนรอมฎอนเป็นเดือนที่บรรยากาศของมันได้ถูกทำให้สะอาดบริสุทธิ์จากความแปดเปื้อนจากความชั่วร้ายต่างๆ ของชัยฏอน (มารร้าย) และบรรยากาศอันสูงส่งทางด้านวิญญาณของเดือนนี้ถูกทำให้เกิดพลังและความเข้มแข็ง เพื่อจะนำความเมตตาและพระกรุณาธิคุณของพระผู้เป็นเจ้ามาสู่ปวงบ่าวของพระองค์......
เดือนรอมฎอน เดือนแห่งการแข่งขันของบรรดาผู้ศรัทธา ใครก็ตามที่สามารถกระทำอิบาดะฮ์ (นมัสการและเคารพภักดี) พระผู้เป็นเจ้าได้ดีกว่า และมีความบริสุทธิ์ใจมากกว่า เขาก็จะได้รับความพึงพอพระทัยของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่งมากกว่า.....
“เมื่อจันทร์เสี้ยวของเดือนรอมฎอนได้ปรากฏขึ้น บรรดาชัยฏอน (ซาตาน) ที่ถูกสาปแช่งจะถูกล่ามโซ่ ประตูแห่งฟากฟ้า ประตูสวรรค์และประตูแห่งความเมตตาของพระเจ้าจะถูกเปิด และประตูนรกจะถูกปิด ประตูนรกจะปิดและดุอาอ์ (การวิงวอนขอ) จะถูกตอบรับ”
ในความเป็นจริงแล้วการถือศีลอดนั้นคือวิธีการหนึ่งของการฝึกฝนและการขัดเกลาตน (ตัซกิยะตุนนัฟซ์) และเป็นแนวทางที่เหมาะสมสำหรับการต่อสู้กับอารมณ์ใฝ่ต่ำ การถือศีลอดเป็นปัจจัยที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดสำหรับการบรรลุสู่ความสมบูรณ์ (กะมาล) และความใกล้ชิดต่อพระผู้เป็นเจ้า......
ในจริยวัตรของบรรดาอิมามมะฮ์ซูม (อ.) ได้อธิบายไปแล้วว่า ปรัชญาของการถือศีลอดนั้นไม่ใช่แค่เพียงการงดเว้นจากการกินและการดื่มเพียงเท่านั้น ทว่าความมุ่งมั่นของคนเราต่อหน้าที่รับผิดชอบต่างๆ ของตนนั้นจำเป็นจะต้องเพิ่มขึ้นด้วยเช่นกัน และอวัยวะต่างๆ ของร่างกายของคนเราก็จะต้องถือศีลอดเช่นเดียวกัน.....
จุดอ่อนและข้อบกพร่องที่ร้ายแรงที่สุดของตัวเราเอง เนื่องจากลักษณะต่างๆ จะเป็นสาเหตุทำให้มนุษย์มองเห็นจุดแข็งหรือจุดเด่นในตัวเองเป็นเรื่องใหญ่โต และปรารถนาที่จะให้ผู้คนยกย่องสรรเสริญตนเองในสิ่งเหล่านั้น ยิ่งไปกว่านั้น บางครั้งคนที่มีความหลงลำพองตน อาจเป็นไปได้ถึงขั้นที่ว่า มองเห็นจุดอ่อนหรือข้อบกพร่องของตนเองเป็นจุดแข็งและเป็นจุดเด่นเหนือกว่าผู้อื่น จะเปิดโอกาสให้ชัยฎอน (มารร้าย) ศัตรูที่เก่าแก่ของเรา จะใช้เราเป็นเครื่องเล่นของมัน......
หนึ่งในคำสอนของท่านลุกมาน ฮะกีม ที่มีต่อลูกชายของตน คือการเตือนสติเกี่ยวกับการคลางแคงสงสัยเกี่ยวกับความตายโดยยกอุทาหรณ์เปรียบเปรยความตายและการฟื้นคืนชีพกับการนอนหลับและการตืนจากการนอนหลับ.....
มี 16 ผู้มาเยือน และ ไม่มีสมาชิกออนไลน์ ออนไลน์
