ในถ้อยความประโยคหนึ่งของบทดุอาอ์ "อิฟติตาห์" ที่เป็นมุสตะฮับ (สุนัต) ให้อ่านในทุกค่ำคืนของเดือนรอมฎอนนั้น ได้กล่าวว่า :
أَنَّكَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ فِي مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِينَ فِي مَوْضِعِ النَّكَالِ وَ النَّقِمَةِ
"แท้จริงพระองค์คือผู้ทรงเมตตาที่สุดในหมู่ผู้เมตตาทั้งหลาย ในสถานที่ของการให้อภัยและความเมตตา และทรงเป็นผู้ลงโทษที่รุนแรงที่สุดในหมู่ผู้ลงโทษทั้งหลาย ในสถานที่ของการทำโทษและการลงทัณฑ์" (1)
เนื้อหาส่วนนี้ของดุอาอ์อิฟติตาห์ ได้ให้แง่คิดและข้อเตือนสติแก่เราว่า แม้ความเมตตาและการให้อภัยของพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่ง จะมีมากมายเพียงใดก็ตาม แต่ก็มีเงื่อนไขและกฎเกณฑ์ต่างๆ และทุกรูปแบบของการละเมิดฝ่าฝืนต่อพระองค์นั้น จะนำมาซึ่งโทษทัณฑ์และการลงโทษสำหรับมนุษย์
พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่ง ได้ทรงตรัสไว้ในโองการที่ให้ความหวังที่สุดของคัมภีร์อัลกุรอานว่า :
قُلْ یَاعِبَادِىَ الَّذِینَ أَسْرَفُواْ عَلىَ أَنفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُواْ مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
"(มุฮัมมัด) จงกล่าวเถิด โอ้ปวงบ่าวของข้า ผู้ที่ (ใช้ชีวิตอย่าง) ฟุ้งเฟ้อ (ด้วยการทำบาปและการอธรรม) ต่อตัวของพวกเขาเอง พวกเจ้าอย่าได้สิ้นหวังจากพระเมตตาของอัลลอฮ์ แท้จริงอัลลอฮ์นั้นทรงอภัยความผิดทั้งมวล แท้จริงพระองค์เป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ" (2)
โองการนี้ได้ชี้ถึงพระเมตตาและการให้อภัยของพระผู้เป็นเจ้า ต่อความผิดบาปของมนุษย์ ไม่ว่าความผิดบาปนั้นจะใหญ่หลวงหรือเล็กน้อยเพียงใดก็ตาม แต่ทว่าประเด็นไม่ได้จบลงเพียงเท่านี้
บรรดาผู้ที่ไม่ได้สำนึกในความผิดบาป และกลับเนื้อกลับตัวจากการกระทำความชั่วของตน และมุ่งมั่นในการกระทำความดีชดเชยนั้น จำเป็นที่พวกเขาจะต้องรอคอยการลงโทษจากพระผู้เป็นเจ้า :
وَ أَنِیبُواْ إِلىَ رَبِّكُمْ وَ أَسْلِمُواْ لَهُ مِن قَبْلِ أَن یَأْتِیَكُمُ الْعَذَابُ ثُمَّ لَا تُنصَرُون
"และพวกเจ้าจงหันกลับมาสู่พระผู้อภิบาลของพวกเจ้าเถิด และจงยอมสิโรราบต่อพระองค์ ก่อนที่การลงโทษจะมายังพวกเจ้า แล้วพวกเจ้าจะมิได้รับความช่วยเหลือ" (3)
ดังนั้นบุคคลที่ยังคงยืนกรานอยู่กับการละเมิดฝ่าฝืนคำสั่งของพระผู้เป็นเจ้า อย่างเช่น การไม่ถือศีลอดในช่วงรอมฎอน และการแสดงออกด้วยการเย้ยหยัน ถากถางต่อผู้ถือศีลอด ฯลฯ นั้น อย่าได้คาดหวังในความเมตตาและการอภัยโทษจากพระผู้เป็นเจ้า
แหล่งอ้างอิง :
(1) อัลมิศบาห์, อัลกัฟอะมี, หน้าที่ 578
(2) อัลกุรอาน บทอัซซุมัร โองการที่ 53
(3) อัลกุรอาน บทอัซซุมัร โองการที่ 54
บทความโดย : เชคมุฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ
Copyright © 2018 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่