พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่งได้ทรงแต่งตั้งบรรดาศาสดา (นบี) และศาสนทูต (ร่อซูล) ของพระองค์มายังมนุษยชาติเพื่อชี้นำทางพวกเขาไปสู่ความ สมบูรณ์ (กะมาล) และความผาสุกไพบูลย์ (ซะอาดะฮ์) ในชีวิตของพวกเขา โดยที่ถ้าหากพระองค์มิได้ส่งบรรดาศาสดาลงมาแล้ว เป้าหมายและเจตนารมณ์ในการสร้างมนุษย์ขึ้นมาย่อมไม่บรรลุสู่ความเป็นจริงของ มันได้ และมนุษยชาติทั้งหลายย่อมที่จะจมปักอยู่ในวังวนแห่งความมืดมนและการหลงทาง และสิ่งนั้นเป็นเรื่องที่ขัดแย้งกับเจตนารมณ์แห่งการสร้างของพระผู้เป็นเจ้า
พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงตรัสไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ว่า :
رُسُلاً مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ لِئَلاَّ يَکُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللَّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُلِ وَ کانَ اللَّهُ عَزيزاً حَکيماً
บรรดาศาสนทูตล้วนเป็นผู้ประกาศข่าวดีและเป็นผู้ตักเตือน เพื่อจะได้ไม่มีหลักฐาน(ข้ออ้าง)ใด ๆ สำหรับมนุษย์อีก(ที่จะใช้ทักท้วง)ต่ออัลลอฮ์ ภายหลังจากบรรดาศาสนทูต(ได้ถูกส่งมาแล้ว) และอัลลอฮ์ทรงเกริกเกียรติยิ่ง อีกทั้งทรงปรีชาญาณยิ่ง” (1)
ท่านศาสดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ)ตามคำแนะนำของคัมภีร์อัลกุรอานนั้นคือตราประทับของ ปวงศาสดาและเป็นศาสนฑูตท่านสุดท้ายของพระผู้เป็นเจ้าที่ถูกแต่งตั้งมายังมวล มนุษยชาติ โดยที่อัลลอฮ์(ซ.บ.)ได้ทรงตรัสว่า :
مَا كَانَ مُحَمَّدٌ أَبَآ أَحَدٍ مِّن رِّجَالِكُمْ وَلَـٰكِن رَّسُولَ ٱللَّهِ وَخَاتَمَ ٱلنَّبِيِّينَ
“มุฮัมมัดหาใช่บิดาของบุรุษใดจากหมู่พวกเจ้า แต่ทว่าเขาคือศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ และเป็นตราประทับของปวงศาสดา…” (2)
ในเมื่อท่านคือศาสดาท่านสุดท้าย ดังนั้นสาส์น(ริซาละฮ์)หรือคัมภีร์ที่ท่านได้นำมาจากพระผู้เป็นเจ้าเพื่อ สั่งสอนและชี้นำมนุษยชาตินั้น จึงเป็นสาส์นฉบับสุดท้ายด้วยเช่นกัน และเป็นหลักคำสอนและบทบัญญัติที่มีเนื้อหาครอบคลุมสำหรับมนุษยชาติทั้งมวลใน ทุก ๆ สถานที่ และในทุกยุคสมัย และจะถูกพิทักษ์รักษาไว้จวบจนการสิ้นสลายของโลก กล่าวคือ เนื้อหาหลักคำสอนและข้อบัญญัติต่าง ๆ ของอิสลามที่ท่านศาสดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ)ได้นำมาจากพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่ง นั้นมีความสมบูรณ์และครอบคลุมในลักษณะที่จะสามารถตอบสนองความต้องการต่าง ๆ ทั้งมวลของมนุษย์ได้ทั้งในด้านของจิตวิญญาณและในด้านของวัตถุจวบจนถึงวันสุด ท้ายของโลก และภายหลังจากท่านศาดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ)
ผู้ใดก็ตามที่ยังกล่าวอ้างความเป็น ศาสดาและความเป็นผู้ถือสาส์นมาจากพระผู้เป็นเจ้าอีกถือเป็นคำกล่าวอ้างที่ โมฆะและไร้สาระ
เกี่ยวกับสถานะและบุคลิกภาพอันสูงส่งของท่านศาสดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ)นั้น มีแง่มุมและด้านต่าง ๆ มากมายที่มุสลิมทุกคนจำเป็นจะต้องศึกษาเรียนรู้เพื่อนำมาปรับใช้ในชีวิตจริง ของตนเอง ในฐานะที่ท่านคือ แบบอย่างที่สมบูรณ์ที่สุดสำหรับมนุษยชาติ
พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่ง ได้ทรงแนะนำท่านศาสดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ)ไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ในฐานะแบบอย่าง ที่ดีที่สุดและสมบูรณ์ที่สุดที่มนุษยชาติผู้มุ่งหวังความสำเร็จในชีวิตพึง ยึดถือปฏิบัติ โดยที่พระองค์ได้ทรงตรัสว่า :
لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ
“อันที่จริงแบบอย่างที่ดีงามยิ่ง สำหรับพวกเจ้านั้น มีอยู่ในศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ สำหรับบุคคลที่มุ่งหวังใน (การพบ) อัลลอฮ์และ(ความสำเร็จใน)วันสุดท้าย…” (3)
ดังที่ได้กล่าวไปข้างต้นแล้วว่าสถานะและบุคลิกภาพอันสูงส่งของท่านศาสดามุ ฮัมมัด(ซ็อลฯ) ในฐานะที่เป็นศาสดาท่านสุดท้ายและเป็นแบบอย่างสุดท้ายสำหรับ มนุษยชาตินั้นมีหลายด้าน และในบทความที่เราจะนำเสนอต่อผู้อ่านนี้จะขอนำเสนอในด้านที่เกี่ยวกับ จริยธรรม(อัคลาก)ของท่านที่สื่อแสดงให้เห็นตามที่คัมภีร์อัลกุรอานได้แนะนำ ท่านในฐานะที่เป็น “ความเมตตาสำหรับสากลโลก” โดยพระองค์ได้ทรงตรัสว่า :
وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ
“และเรามิได้ส่งเจ้ามาเพื่ออื่นใด เว้นแต่เป็นความเมตตาแก่สากลโลก”
(บทอัลอัมบิยาอ์ โองการที่ 107)
แต่ก่อนที่เราจะเขาไปพิจารณาถึงรายละเอียดเกี่ยวกับ บุคลิกภาพทางด้านจริยธรรม (อัคลาก) บางส่วนของท่านจะขออธิบายถึงภาพรวมของการ ที่พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่งได้ทรงส่งปวงศาสดา (อ.) ลงมายังมนุษยชาติ เพื่อที่จะนำไปสู่การชี้ให้เห็นถึงสถานะอันสูงส่งของท่านศาสดามุฮัม มัด(ซ็อลฯ)ที่มีเหนือปวงศาสดาทั้งมวล
การส่งบรรดาศาสดา
บนพื้นฐานของโองการต่างๆ ของคัมภีร์อัลกุรอาน และริวายะฮ์ (คำรายงาน) จากท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) และอะฮ์ลุลบัยต์ (ครอบครัวผู้บริสุทธิ์) (อ.) ของท่าน รวมทั้งบนพื้นฐานของหลักเหตุผลทางด้านสติปัญญานั้นได้ชี้ให้เห็นว่าตลอดระย เวลาประวัติศาสตร์ของมนุษยชาตินั้น โลกและแผ่นดินนี้ไม่เคยว่างเว้นจากข้อพิสูจน์(ฮุจญะฮ์) ผู้พิทักษ์และผู้ประกาศศาสนาของพระผู้เป็นเจ้า
คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าวว่า :
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولأ
“และแน่นอนยิ่ง เราได้ส่งศาสนทูตผู้หนึ่งมายังทุก ๆ ประชาชาติ” (4)
และในอีกโองการหนึ่ง ได้กล่าวว่า :
وَإِن مِّنْ أُمَّةٍ إِلَّا خلَا فِيهَا نَذِيرٌ
“และไม่มีประชาชาติใดทั้งสิ้น นอกจากจะต้องมีศาสดาผู้ตักเตือนได้ล่วงลับไปในหมู่พวกเขา” (5)
คำสอนหนึ่งเดียวกันของปวงศาสดา
เนื้อหาของคำสอนและการเรียกร้องเชิญชวนของปวงศาสดาของพระผู้เป็นเจ้าที่มียังมนุษยชาตินั้น แม้จะมีความแตกต่าง ทางด้านเวลา สถานที่และสภาวะเงื่อนไขต่างๆ ทางสังคมและหมู่ชนก็ตาม แต่ก็มีความเหมือนกัน นั่นคือศาสดาของพระผู้เป็นเจ้าทุกท่านจะทำหน้าที่เรียกร้องเชิญชวนประชาชนไป สู่การเคารพภักดีต่อพระผู้เป็นเจ้าและหลีกห่างจากการเชื่อฟังและการปฏิบัติ ตามมารร้ายทั้งปวง
คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าวในเรื่องนี้ว่า :
وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَسُولًا أَنِ اُعْبُدُوا اللَّهَ وَاجْتَنِبُوا الطَّاغُوتَ
“และแน่นอนยิ่ง เราได้ส่งศาสนทูตผู้หนึ่งมายังทุก ๆ ประชาชาติ (โดยแต่ละคนจากพวกเขาจะประกาศว่า) ท่านทั้งหลายจงเคารพภักดีอัลลอฮ์และจงหลีก ห่างจากมารร้าย…”(6)
จำนวนของบรรดาศาสดาแห่งพระผู้เป็นเจ้า
บนพื้นฐานของคำรายงาน(ริวายะฮ์) จำนวนศาสดาของพระผู้เป็นเจ้านั้นมีทั้งสิ้น 124,000 ท่าน ท่านแรกนั้นคือ ศาสดาอาดัม(อ.) และท่านสุดท้ายคือศาสดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ) ในคำรายงานบทหนึ่งได้กล่าวว่า :
عن ابی ذر قال : قلت : یا رسول الله کم النبیون؟ قال : مأة الف و اربعة و عشرون الف نبیّ
ท่านอบูซัรได้กล่าวว่า ฉันได้ถามท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์ (ซ็อลฯ) ว่า : โอ้ท่านศาสนฑูตแห่งอัลลอฮ์ จำนวนศาสดาทั้งหมดนั้นมีเท่าใด? ท่านตอบว่า :“จำนวนศาสดานั้นมี 124,000 ท่าน” (7)
ความแตกต่างระหว่างศาสดา (นบี) และศาสนฑูต (ร่อซูล)
ในท่ามกลางปวงศาสดา 124,000 ท่านนั้น จำนวนหนึ่งจากพวกท่านอยู่ในฐานะของศาสนฑูตด้วย ซึ่งมีจำนวนทั้งสิ้น 313 ท่าน ดังคำรายงาน(ริวายะฮ์)ข้างต้นจากท่านอบูซัร ที่ได้ถามเพิ่มเติมจากท่านศาสดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ)ว่า :
قلت : کم المرسلین منهم؟ قال : ثلاثمائة و ثلاثة عشر جمَا غفیرًا
ฉันได้ถามท่านว่า จากบรรดาศาสดาเหล่านั้น มีศาสนทูตผู้ถือสาส์น (ได้รับคัมภีร์โดยตรง) กี่ท่าน? ท่านศาสนทูตแห่งอัลลอฮ์(ซ็อลฯ)ได้ตอบว่า : “มีจำนวนมากมายถึง 313 คน” (8)
มีรายงานจากซุรอเราะฮ์ ซึ่งได้กล่าวว่า ฉันได้ถามท่านอิมามบากิร(อ.)เกี่ยวกับพระดำรัสของอัลลอฮ์ (ซ.บ.) ที่ทรงตรัส ว่า :
وَ كاَنَ رَسُولًا نَّبِيًّا
“และเขา (มูซา) เป็นทั้งศาสนทูต อีกทั้งเป็นศาสดา” (9)
(โดยเขาได้ถาม) ว่า :
ما الرسول وما النبي؟ قال: النبي الذي يرى في منامه ويسمع الصوت ولا يعاين الملك، والرسول الذى يسمع الصوت ويرى في المنام ويعاين الملك
“อะไรคือความแตกต่างระหว่างศาสนทูต (ร่อซูล) และศาสดา (นบี) ท่านกล่าวว่า : “ศาสดานั้น คือ ผู้ซึ่งจะหลับฝันและได้ยินเสียง แต่จะไม่เห็นมะลาอิกะฮ์ (ทูตสวรรค์)ด้วยตา ส่วนศาสนทูตนั้น คือผู้ซึ่งจะได้ยินเสียงและหลับฝันอีกทั้งมองเห็นด้วยสายตา” (10)
ระดับขั้นของบรรดาศาสดา
ในหมู่บรรดาศาสดานั้น เมื่อพิจารณาถึงระดับขั้น ความสมบูรณ์ (กามาลาต) และความประเสริฐนั้นมีความแตกต่างกันออกไป ศาสดาบางท่านมีสถานภาพที่สูงส่งกว่าอีกบางท่าน ดังที่พระผู้เป็นเจ้าได้ทรงตรัสไว้ในคัมภีร์ของพระองค์ว่า :
وَلَقَدْ فَضَّلْنَا بَعْضَ النَّبِيِّينَ عَلَى بَعْضٍ
“และแน่นอนยิ่งเราได้ให้ศาสดาบางคนประเสริฐกว่าอีกบางคน” (11)
ในอีกโองการหนึ่งพระองค์ได้ทรงตรัสว่า :
تِلْكَ الرُّسُلُ فَضَّلْنَا بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ
“บรรดาศาสนทูตเหล่านั้น เราได้ให้เกียรติบางคนเหนือกว่าอีกบางคน” (12)
โองการของคัมภีร์อัลกุรอานในลักษณะเช่นนี้ ได้บ่งชี้ให้เห็นอย่างชัดเจนว่าบรรดาศาสดาทั้งมวลนั้นแม้จะมีความเหมือนกัน ในด้านความเป็นศาสดาและการเป็นผู้ถือสาส์นของพระผู้เป็นเจ้ามายังมนุษยชาติ ก็ตาม แต่ในด้านสถานภาพและความสูงส่งนั้นไม่เท่าเทียมกัน ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับระดับของภารกิจหน้าที่ที่พวกท่านได้รับมาจากพระผู้เป็น เจ้าซึ่งมีความแตกต่างกัน
บรรดาศาสดาอุลุลอัซม์ (ผู้มีจิตใจมั่นคงแน่วแน่)
ในคัมภีร์อัลกุรอานและในคำรายงาน(ริวายะฮ์)ต่าง ๆ ได้กล่าวถึงศาสดาบางท่านในฐานะ ศาสดาอุลุลอัซม์(ผู้มีจิตใจมั่นคงแน่วแน่) ในคัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าวว่า :
فَاصْبِرْ كَمَا صَبَرَ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ
“ดังนั้นจาจงอดทนเถิด เหมือนเช่นบรรดาศาสดาผู้มีจิตใจมั่นคงแน่วแน่ (อุลุลอัซม์) ได้อดทน (ในหนทางของการประกาศศาสนา)” (13)
จากบางโองการของคำภีร์อัลกุรอานสามารถรับรู้ได้ว่า บรรดาศาสดาอุลุลอัซม์(ผู้มีจิตใจมั่นคงแน่วแน่)นั้นมีทั้งหมด 5 ท่าน ซึ่งได้แก่ ท่านศาสดานูห์(อ.) ท่านศาสดาอิบรอฮีม(อ.) ท่านศาสดามูซา(อ.) ท่านศาสดาอีซา(อ.) และท่านศาสดามุฮัมมัด(ซ็อลฯ) ดังตัวอย่างเช่น :
شَرَعَ لَكُمْ مِنَ الدِّينِ مَا وَصَّى بِهِ نُوحًا وَالَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَمَا وَصَّيْنَا بِهِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَى وَعِيسَى
“พระองค์ได้ทรงบัญญัติศาสนาแก่พวก เจ้าอันเป็นสิ่งเดียวกับที่เราได้สั่งเสียแก่นูห์ และเราก็ได้ประทานวะห์ยู (วิวรณ์) มายังเจ้าเช่นกัน และเราก็ได้สั่งเสียสิ่ง (เดียวกัน) นี้ต่ออิบรอฮีม ต่อมูซาและอีซา” (14)
ในอีกโองการหนึ่ง พระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่งได้ทรงตรัสว่า :
وَ إِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِیینَ مِیثاقَهُمْ وَ مِنْكَ وَ مِنْ نُوحٍ وَ إِبْراهِیمَ وَ مُوسى وَ عِیسَى ابْنِ مَرْیمَ وَ أَخَذْنا مِنْهُمْ مِیثاقاً غَلِیظاً
“และจงรำลึกเมื่อครั้งที่เราได้เอาสัญญาจากบรรดาศาสดาทั้งหลาย และจากเจ้า (มุฮัมมัด) จากนูห์ จากอิบรอฮีม จากมูซาและจากอีซาบุตรของมัรยัม โดยที่เราได้เอาคำมั่นสัญญาอันมั่นคงจากพวกเขา” (15)
ในคำรายงานบทหนึ่ง ท่านอิมามญะอ์ฟัร ซอดิก (อ.)ได้กล่าวว่า :
سَادَةُ النَّبِيِّينَ وَ الْمُرْسَلِينَ خَمْسَةٌ وَ هُمْ أُولُو الْعَزْمِ مِنَ الرُّسُلِ وَ عَلَيْهِمْ دَارَتِ الرَّحَي نُوحٌ وَ إِبْرَاهِيمُ وَ مُوسَي وَ عِيسَي وَ مُحَمَّدٌ صَلَّي اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ عَلَيجَمِيعِ الْأَنْبِيَاء
“หัวหน้าของบรรดาศาสดาและศาสนทูต นั้นมี 5 ท่าน และพวกท่านเหล่านั้นคือ บรรดาศาสดาอุลุลอัซม์ (ผู้มีจิตใจมั่นคงแน่วแน่) และแกนโม่ (แห่งความเป็นศาดาและสาส์นของพระผู้เป็นเจ้านั้น)จะหมุนไปรอบ ๆ (การดำรงอยู่ของ)พวกท่าน ซึ่งได้แก่ นูห์ อิบรอฮีม มูซา อีซาและมุฮัมมัด(ซ็อลฯ)” (16)
เชิงอรรถ :
(1) อัลกุรอานบท อันนิซาอ์ โองการที่ 165
(2) อัลกุรอานบท อัลอะห์ซาบ โองการที่ 40
(3) อัลกุรอานบท อัลอะห์ซาบ โองการที่ 21
(4) อัลกุรอานบท อันนะห์ลุ โองการที่ 36
(5) อัลกุรอานบท ฟาฏิร โองการที่ 24
(6) อัลกุรอานบท อันนะห์ลุ โองการที่ 36
(7) ซะฟีนะตุลบิฮาร , เล่มที่ 8 , หน้าที่ 163 และ 164 , พิมพ์ที่ดารุลอุซวะฮ์
(8) ซะฟีนะตุลบิฮาร , เล่มที่ 8 , หน้าที่ 163 และ 164 , พิมพ์ที่ดารุลอุซวะฮ์
(9) อัลกุรอานบท มัรยัม โองการที่ 51
(10) ซะฟีนะตุลบิฮาร , เล่มที่3 , หน้าที่ 355
(11) อัลกุรอานบท บนีอิสรออีล โองการที่ 55
(12) อัลกุรอานบท อัลบะกอเราะฮ์ โองการที่ 253
(13) อัลกุรอานบท อัลอะห์กอฟ โองการที่ 35
(14) อัลกุรอานบท อัชชูรอ โองการที่ 13
(15) อัลกุรอานบท อัลอะห์ซาบ โองการที่ 7
(16) อุซูลลุลกาฟี , เล่มที่ 1 , หน้าที่175
บทความ : เชคมูฮัมมัดนาอีม ประดับญาติ
Copyright © 2018 SAHIBZAMAN.NET- สื่อเรียนรู้สำหรับอิสระชนคนรุ่นใหม่