คัมภีร์อัลกุรอานได้กล่าวถึงนามชื่อของบรรดาศาสดามากกว่า 25 ท่าน พร้อมกับกล่าวถึงคุณลักษณะที่โดดเด่นที่สุดของแต่ละท่านไว้ แต่เมื่อเอ่ยถึงศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) อัลกุรอานไม่ได้หยิบยกแค่เพียงคุณลักษณะอย่างใดอย่างหนึ่งของท่านเพียงเท่านั้น แต่พระผู้เป็นเจ้าทรงตรัสว่า :“แท้จริงเจ้าคือผู้ตั้งมั่นอยู่บนจริยธรรมอันยิ่งใหญ่”
เนื่องด้วยวันที่ 10 เดือนรอบีอุ้ลเอาวัล เป็นวันคล้ายวันสมรสของท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) กับท่านหญิงคอดีญะฮ์ (อ.) จึงถือเป็นโอกาสที่ดีงามที่เราจะมารับรู้ถึงความประเสริฐบางประการของท่านหญิง (อ.) ผู้เป็นภรรยาที่รักยิ่งที่สุดของท่านศาสดา (ซ็อลฯ).....
วันที่ 8 เดือนรอบิอุ้ลเอาวัล เป็นวันครบรอบปีการเป็นชะฮีดของท่านอิมามฮะซัน อัสกะรี (อ.) อิมาม (ผู้นำ) ท่านที่ 11 แห่งวงศ์วานอะฮ์ลุลบัยต์ (อ.) ท่านอิมามผู้ถูกอธรรมที่ในตลอดช่วงอายุขัยที่แสนสั้นของท่านต้องทนแบกรับความทุกข์ทรมานและการกดขี่ต่างๆ อย่างมากมาย......
ความคลุมเครือเกี่ยวกับการเสียชีวิต (วะฟาต) ของท่านศาสดา (ซ็อลฯ) หนึ่งในความอธรรมที่ท่านศาสดามุฮัมมัด (ซ็อลฯ) ได้รับภายหลังการจากไปของท่าน นั่นคือจวบจนถึงวันนี้ยังไม่มีความชัดเจนว่า ท่านเสียชีวิต (วะฟาต) โดยธรรมชาติ เนื่องจากความเจ็บป่วยหรือด้วยการเป็นชะฮีด ในขณะที่มุสลิมโดยทั่วไปจะรับรู้ว่า ท่านเสียชีวิตเนื่องจากความอาการป่วย แต่หากเราพิจารณาในบันทึกทางประวัติศาสตร์บางส่วนเราจะพบว่า มีการชี้ให้เห็นว่า ท่านได้เสียชีวิตอันเกิดจากผลของการถูกวางยาพิษโดยบรรดาศัตรูที่ปรารถนาจะดับรัศมี (นูร) แห่งพระผู้เป็นเจ้า
บรรดาศัตรูของท่านอิมาฮุเซน (อ.) พยายามที่จะทำให้เหตุการณ์กัรบะลาอ์ถูกลืมเลือนไปอย่างสมบูรณ์ และกระทั่งว่าบางครั้งพวกเขาจะจับกุม ทรมานและสังหารบรรดาผู้ที่เดินทางไปเยือน (ซิยาเราะฮ์) ท่านอิมามฮุเซน (อ.) บรรดาผู้ที่รักอิมาฮุเซน (อ.) จะใช้ทุกโอกาสเพื่อต้านทานกับการดำเนินการเหล่านี้ของพวกเขา และหนึ่งในโอกาสดังกล่าวคือเหตุการณ์ในวันอัรบะอีนหรือการครบรอบ 40 วัน ของการเป็นชะฮีดของท่านอิมามฮุเซน (อ.) โดยปกติแล้วจะเดินเท้าจากเมืองนะญัฟ อัลอัชร็อฟ ไปยังกัรบะลา
นักประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ได้เขียนว่า ท่านอิมามซัจญาด (อ.) ได้ป่วยในเหตุการณ์กัรบะลา และอาการป่วยนี้คือฮิกมะฮ์ (วิทยปัญญา) และพระประสงค์ของพระผู้เป็นเจ้าเพื่อประโยชน์ของประชาชาติ (อุมมะฮ์) อิสลาม ซึ่งอาการป่วยครั้งนี้ทำให้ข้อพิสูจน์ (ฮุจญะฮ์) ของพระผู้เป็นเจ้าได้ถูกพิทักษ์รักษาไว้ในแผ่นดิน....
ในโองการจำนวนมากของคัมภีร์อัลกุรอานได้เน้นย้ำถึงความจำเป็นในการรำลึกถึงบรรดาศาสดาของพระผู้เป็นเจ้า และบุคคลสำคัญทางประวัติศาสตร์ การเล่าขานถึงเรื่องราวที่เป็นอุทาหรณ์และบทเรียนของพวกท่านเหล่านั้น มีจุดประสงค์ที่จะชี้ให้เรารับรู้เพียงในด้านส่วนตัว ด้านครอบครัวหรือเรื่องราวทั่วไปที่เกี่ยวกับชีวิตของบุคคลเหล่านี้เพียงเท่านั้น
ความเป็นผู้มีศาสนาหรือมีความมั่นคงอยู่กับศาสนาของบรรดามุสลิมนั้น สามารถรับรู้ได้จากการที่บุคคลผู้นั้นมีความเคร่งครัดและปฏิบัติตามหน้าที่ทางศาสนาที่ที่พระผู้เป็นเจ้าทรงกำหนดในทุกๆ ด้านของการดำเนินชีวิตของเขา ไม่ว่าจะเป็นหน้าที่ส่วนบุคคลหรือหน้าที่ทางด้านสังคมก็ตาม...
มี 473 ผู้มาเยือน และ ไม่มีสมาชิกออนไลน์ ออนไลน์